Переводы „promieniać“ в словаре польско » немецкий

I . opromieniać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] св. ГЛ. перех. высок.

1. opromieniać (oświecać):

opromieniać

bescheinen

słońce opromieniło drzewa

Sonnenstrahlen м. мн. fielen auf die Bäume

2. opromieniać перенос. (rozsławiać):

opromieniać

erstrahlen

opromieniony czymś

strahlend vor etw дат.

rycerz opromieniony chwałą

ruhmreicher Ritter м.

3. opromieniać перенос. (czynić przyjemnym):

opromieniać

erhellen

jej twarz opromienił uśmiech

ein strahlendes Lächeln ср. erhellte ihr Gesicht

opromieniony szczęściem

von Glück beschienen

II . opromieniać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. высок.

1. opromieniać (rozjaśniać się):

opromieniać

sich вин. erhellen

2. opromieniać перенос.:

opromieniać

[er]strahlen

jej buzia opromieniła się tęczą uśmiechu

sie [o. ihr Gesicht ср. ] strahlte vor Lachen

promienica <род. ‑cy, мн. ‑ce> [promjeɲitsa] СУЩ. ж.

1. promienica:

promienica МЕД., ЗООЛ.

Aktinomykose ж.

promienica МЕД., ЗООЛ.

Strahlenpilz м.

promienieć <‑eje> [promjeɲetɕ] ГЛ. неперех.

promienieć

strahlen

promienieć radością/szczęściem

vor Freude/Glück strahlen

I . napromieniać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] св. ГЛ. перех.

napromieniać ФИЗ., ТЕХН.

bestrahlen

precyzyjnie napromienić chore miejsce

die kranke Stelle präzise bestrahlen

II . napromieniać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

napromieniać ФИЗ., ТЕХН.

bestrahlt werden

I . promieniować <‑iuje> [promjeɲovatɕ] ГЛ. перех. (emitować)

promieniować ciepło

[aus]strahlen

II . promieniować <‑iuje> [promjeɲovatɕ] ГЛ. неперех.

1. promieniować перенос. (oddziaływać):

promieniować na kogoś/coś

auf jdn/etw ausstrahlen

2. promieniować перенос. (uzewnętrzniać):

promieniować energią

vor Kraft Energie strotzen

promieniować

Energie

promieniować humorem

vor Humor sprühen

promieniować szczęściem

vor Glück strahlen

3. promieniować:

promieniować (rozchodzić się) (ból)

ausstrahlen

promieniście [promjeɲiɕtɕe] НАРЕЧ.

promieniście

strahlenförmig

ulice zbiegają się promieniście

die Straßen ж. мн. laufen strahlenförmig aufeinander zu