I. miejsce <род. ‑ca, мн. ‑ca> [mjejstse] СУЩ. ср.
1. miejsce (wolna przestrzeń):
2. miejsce (część przestrzeni):
- miejsce
- Platz м.
- miejsce
- Ort м.
- miejsce
- Stelle ж.
- miejsce załadunku
- Ladestelle ж.
- miejsce wypadku
- Unfallstelle ж.
- miejsce przestępstwa
- Tatort м.
- miejsce pracy
- Arbeitsplatz м.
- miejsce pracy
-
- miejsce pracy
-
- miejsce przeznaczenia
-
- miejsce publiczne
-
- miejsce zebrania
-
- miejsce zamieszkania
- Wohnort м.
- miejsce zamieszkania
- Wohnsitz м.
- miejsce odosobnienia
- Haftanstalt ж.
- okolicznik miejsca ЛИНГВ.
-
- okolicznik miejsca ЛИНГВ.
-
- miejsce dziesiętne МАТЕМ.
-
- mieć miejsce
-
- [zdecydować się] z miejsca разг.
-
3. miejsce (fragment ciała):
4. miejsce (położenie):
5. miejsce (ograniczony wycinek przestrzeni dla jednej osoby):
6. miejsce (fragment tekstu):
7. miejsce (pozycja, ranga):
8. miejsce (posada):
10. miejsce (miejscowość):
- miejsce
- Ort м.
II. miejsce [mjejstse] НАРЕЧ.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.