Переводы „trzeszczal“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

I . trzeszczeć <‑czy; св. za‑> [tʃeʃtʃetɕ] ГЛ. неперех.

1. trzeszczeć:

trzeszczeć (wydawać dźwięk) (gałęzie)

knacken

trzeszczeć (schody)

knarren

radio trzeszczy

es knackt im Radio

trzeszczeć w szwach (ubranie, pomieszczenie)

aus den [o. allen] Nähten zu platzen drohen разг.

głowa trzeszczy od czegoś

es ist schwer auszuhalten

2. trzeszczeć разг. (marudzić):

trzeszczeć

quengeln разг.

trzeszczeć

nörgeln уничиж.

trzeszczeć komuś nad głową

jdn annörgeln

II . trzeszczeć <‑czy; св. za‑> [tʃeʃtʃetɕ] ГЛ. безл. (wydawać trzaski)

coś trzeszczy w radiu/słuchawce

es knackt im Radio/Hörer

wytrzeszczać <‑cza> [vɨtʃeʃtʃatɕ], wytrzeszczyć [vɨtʃeʃtʃɨtɕ] ГЛ. перех. св. разг.

wytrzeszczać oczy

die Augen aufreißen разг.

wytrzeszczać oczy

große Augen machen разг.

zatrzeszczeć [zatʃeʃtʃetɕ]

zatrzeszczeć св. od trzeszczeć

Смотри также trzeszczeć

I . trzeszczeć <‑czy; св. za‑> [tʃeʃtʃetɕ] ГЛ. неперех.

1. trzeszczeć:

trzeszczeć (wydawać dźwięk) (gałęzie)

knacken

trzeszczeć (schody)

knarren

radio trzeszczy

es knackt im Radio

trzeszczeć w szwach (ubranie, pomieszczenie)

aus den [o. allen] Nähten zu platzen drohen разг.

głowa trzeszczy od czegoś

es ist schwer auszuhalten

2. trzeszczeć разг. (marudzić):

trzeszczeć

quengeln разг.

trzeszczeć

nörgeln уничиж.

trzeszczeć komuś nad głową

jdn annörgeln

II . trzeszczeć <‑czy; св. za‑> [tʃeʃtʃetɕ] ГЛ. безл. (wydawać trzaski)

coś trzeszczy w radiu/słuchawce

es knackt im Radio/Hörer

wytrzeszcz <род. ‑u, мн. отсут. > [vɨtʃeʃtʃ] СУЩ. м. МЕД.

wytrzeszcz

Glotzauge ср.

wytrzeszcz

Exophthalmus м.

trzeciak (-tka) <род. ‑a, мн. ‑i> [tʃetɕak] СУЩ. м. разг., trzecioklasista [tʃetɕoklaɕista] СУЩ. м. (ж.) <род. ‑ty, мн. ‑iści> склон. jak f w lp (uczeń trzeciej klasy)

trzeciak (-tka)

Drittklässler(in) м. (ж.) разг.

trzepaczka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [tʃepatʃka] СУЩ. ж.

1. trzepaczka (do dywanów):

trzepaczka

Teppichklopfer м.

2. trzepaczka (do ubijania jajek):

trzepaczka

Schneebesen м.

trzewiczek <род. ‑czka, мн. ‑czki> [tʃevitʃek] СУЩ. м. обыч. мн. высок. (mały trzewik)

trzewiczek

Schühchen ср.

trzepoczący [tʃepotʃontsɨ] ПРИЛ.

lot trzepoczący ЗООЛ.

Rüttelflug м.

I . trzepotać <‑ocze [lub ‑oce]; св. za‑> [tʃepotatɕ] ГЛ. неперех.

1. trzepotać (wykonywać ruch):

trzepotać rzęsami

mit den Wimpern klimpern

2. trzepotać:

trzepotać (łopotać) (skrzydła)

flattern

chorągwie trzepoczą na wietrze

die Fahnen ж. мн. flattern im Wind

3. trzepotać перенос.:

trzepotać (bić szybko) (serce)

flattern перенос.

II . trzepotać <‑ocze [lub ‑oce]; св. za‑> [tʃepotatɕ] ГЛ. возвр. гл.

trzepotać (miotać się) (ryba)

zappeln

trzesienie ГЛ.

Статья, составленная пользователем

najsilniejsze trzęsienie ziemi [wszech czasów]

das stärkste Erdbeben [aller Zeiten]