OS. - Перевод польский на немецкий

os. [oes]

1. os. skr od osoba

os.

Person ж.

2. os. skr od osobowy

os.

Personen-

3. os. skr od osiedle

os.

Siedlung ж.

osobowy² <род. ‑wego, мн. ‑we> [osobovɨ] СУЩ. м. субстант. прилаг. (pociąg)

osobowy

[Personen]nahverkehrszug м.

osobowy¹ [osobovɨ] ПРИЛ.

1. osobowy (przeznaczony dla osób):

osobowy winda, pojazd

Personen-

dział osobowy

Personalabteilung ж.

dział osobowy

Personalbüro ср.

pociąg osobowy

[Personen]nahverkehrszug м.

samochód osobowy

Personenkraftwagen м.

samochód osobowy

Pkw м.

skład osobowy

personelle Zusammensetzung ж.

2. osobowy ЛИНГВ.:

zaimek osobowy

Personalpronomen ср.

osoba <род. ‑by, мн. ‑by> [osoba] СУЩ. ж.

1. osoba t. ЛИНГВ.:

osoba

Person ж.

czasownik w pierwszej/drugiej/trzeciej osobie

Verb ср. in der ersten/zweiten/dritten Person

osoba duchowna

Geistliche(r) mf

kolacja na sześć osób

ein Abendessen ср. für sechs Personen

na osobę [lub od osoby]

pro Person

osoba niepożądana

unerwünschte Person

osoba niepożądana

Persona ж. non grata

osoba postronna

Außenstehende(r) mf

osoba publiczna

öffentliche Person ж.

osoba towarzysząca

Begleitperson ж.

osoba trzecia

Dritte(r) mf

osoba urzędowa

Amtsperson ж.

wysoko postawiona osoba

hochgestellte [o. hochrangige] Persönlichkeit ж.

ktoś we własnej osobie

jd [höchst]persönlich [o. in [eigener] Person]

2. osoba ЛИТ.:

osoba

Figur ж.

osoby dramatu

handelnde Personen ж. мн. [eines Theaterstücks]

3. osoba ЮРИД.:

osoba fizyczna

natürliche Person ж.

osoba prawna

juristische Person ж.

osoba sądowa

Gerichtsperson ж.

osoba „wskazana” [dla wykonania zobowiązania]

Geheißperson ж.

umowa na rzecz osoby trzeciej

Vertrag м. zugunsten eines Dritten

świadczenie na rzecz osób trzecich/przez osoby trzecie

Leistung ж. an/durch Dritte

osiedle <род. ‑la, мн. ‑la> [oɕedle] СУЩ. ср.

1. osiedle (dzielnica):

osiedle

Wohngebiet ср.

osiedle

Wohnviertel ср.

osiedle mieszkaniowe

[Wohn]siedlung ж.

2. osiedle ИСТ.:

osiedle

Dorf ср.

osiedle

Siedlung ж.

oś <род. osi, мн. osie, род. мн. osi> [oɕ] СУЩ. ж.

1. oś t. МАТЕМ.:

oś

Achse ж.

oś drogi

Streckenachse ж.

oś liczbowa

Zahlengerade ж.

oś odciętych

Abszissenachse ж.

oś optyczna

optische Achse

oś rzędnych

Ordinatenachse ж.

oś symetrii

Symmetrieachse ж.

oś współrzędnych

Koordinatenachse ж.

oś ziemska

Erdachse ж.

rozstaw osi

Achsabstand м.

rozstaw osi

Radstand м.

2. oś разг.:

oś (rdzeń: konfliktu)

Brennpunkt м.

oś (kwestii)

Kern м.

Запись в OpenDict

oś СУЩ.

oś widokowa ж. АРХИТ.

Sichtachse ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

Belki układa się w równych odstępach (60 cm w osiach belek) na szczycie ścian.

pl.wikipedia.org

Na osi ganek, naroża budynku ujęte w kanelowane pilastry.

pl.wikipedia.org

Przesuwa się sezonowo wraz z burzą okołorównikową, której oś wyznacza jego położenie.

pl.wikipedia.org

Natomiast jeśli wóz porusza się z prędkością do 50 km/h skręcają wszystkie osie, a promień skrętu wynosi tylko 11,5 m.

pl.wikipedia.org

Kąt pod którym są ustawione osie dłuższe agregatów może być różny w różnych częściach warstwy i wynosi od 5° do 60°.

pl.wikipedia.org