I. chien [ʃjɛ͂] ПРИЛ. неизм. (avare)
II. chien [ʃjɛ͂] СУЩ. м.
1. chien (animal):
2. chien (pièce coudée):
- chien d'un fusil
- Hahn м.
- chien d'un fusil
- Schlaghebel м.
Выражения:
III. chien [ʃjɛ͂]
- chien d'appartement
- Haushund м.
- chien d'arrêt
- Vorstehhund м.
- chien d'arrêt
-
- chien d'avalanche
-
- chien d'aveugle
- Blindenhund м.
-
- Schäferhund м.
-
- Schlaghebel м.
chien СУЩ.
chien СУЩ.
chien-chien <chiens-chiens> [ʃjɛ͂ʃjɛ͂] СУЩ. м. ирон. разг.
- chien-chien
- Schoßhündchen ср.
maitre-chienNO <maitres-chiens> [mɛtʀəʃjɛ͂], maître-chienOT <maîtres-chiens> СУЩ. м.
- maitre-chien
-
pisse-chien СУЩ.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.