blank|po·lie·ren*, blank po·lie·ren* ГЛ. перех.
blankpolieren → blank
I. blank <blanker, am blanksten> [blaŋk] ПРИЛ.
3. blank (rein):
4. blank юж.-нем., австр.:
5. blank устар. (gezogen):
7. blank поэт. (strahlend):
II. blank <blanker, am blanksten> [blaŋk] НАРЕЧ.
| ich | poliere |
|---|---|
| du | polierst |
| er/sie/es | poliert |
| wir | polieren |
| ihr | poliert |
| sie | polieren |
| ich | polierte |
|---|---|
| du | poliertest |
| er/sie/es | polierte |
| wir | polierten |
| ihr | poliertet |
| sie | polierten |
| ich | habe | poliert |
|---|---|---|
| du | hast | poliert |
| er/sie/es | hat | poliert |
| wir | haben | poliert |
| ihr | habt | poliert |
| sie | haben | poliert |
| ich | hatte | poliert |
|---|---|---|
| du | hattest | poliert |
| er/sie/es | hatte | poliert |
| wir | hatten | poliert |
| ihr | hattet | poliert |
| sie | hatten | poliert |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.