I. fehlen [ˈfe:lən] ГЛ. неперех.
2. fehlen (nicht vorhanden sein, mangeln):
3. fehlen (vermisst werden):
| ich | fehle | 
|---|---|
| du | fehlst | 
| er/sie/es | fehlt | 
| wir | fehlen | 
| ihr | fehlt | 
| sie | fehlen | 
| ich | fehlte | 
|---|---|
| du | fehltest | 
| er/sie/es | fehlte | 
| wir | fehlten | 
| ihr | fehltet | 
| sie | fehlten | 
| ich | habe | gefehlt | 
|---|---|---|
| du | hast | gefehlt | 
| er/sie/es | hat | gefehlt | 
| wir | haben | gefehlt | 
| ihr | habt | gefehlt | 
| sie | haben | gefehlt | 
| ich | hatte | gefehlt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gefehlt | 
| er/sie/es | hatte | gefehlt | 
| wir | hatten | gefehlt | 
| ihr | hattet | gefehlt | 
| sie | hatten | gefehlt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.