Schuft <-[e]s, -e> [ʃʊft] СУЩ. м. уничиж.
- Schuft
-
I. schaffen1 <schaffte, geschafft> [ˈʃafən] ГЛ. перех.
1. schaffen:
3. schaffen разг. (erschöpfen):
4. schaffen разг. (tun):
II. schaffen1 <schaffte, geschafft> [ˈʃafən] ГЛ. неперех. юж.-нем., швейц. (arbeiten)
| ich | schufte |
|---|---|
| du | schuftest |
| er/sie/es | schuftet |
| wir | schuften |
| ihr | schuftet |
| sie | schuften |
| ich | schuftete |
|---|---|
| du | schuftetest |
| er/sie/es | schuftete |
| wir | schufteten |
| ihr | schuftetet |
| sie | schufteten |
| ich | habe | geschuftet |
|---|---|---|
| du | hast | geschuftet |
| er/sie/es | hat | geschuftet |
| wir | haben | geschuftet |
| ihr | habt | geschuftet |
| sie | haben | geschuftet |
| ich | hatte | geschuftet |
|---|---|---|
| du | hattest | geschuftet |
| er/sie/es | hatte | geschuftet |
| wir | hatten | geschuftet |
| ihr | hattet | geschuftet |
| sie | hatten | geschuftet |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.