kto <komu, kim, kogo> [kto] МЕСТОИМ.
1. kto вопросит. (w zdaniach pytajnych lub ich równoważnikach):
2. kto rel (w zdaniach podrzędnych):
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Pozwala autorytatywnie ustalić, komu i jakie przysługują prawa do danej nieruchomości.
pl.wikipedia.org Gdy postawiono mu taki właśnie zarzut, oświadczył, że pełen brak realizmu jest bardzo trudny i mało komu udało się go osiągnąć.
pl.wikipedia.org Interpelacja poselska (łac. interpellatio 'przerwanie; zakłócenie' od interpellare 'przerywać komu mowę; zagadnąć kogo; domagać się') – jedna z form polskiej kontroli parlamentarnej.
pl.wikipedia.org Na przykład znak (込) komu, który znaczy „być zatłoczonym” „tłoczyć się” (ma także funkcje gramatyczne) jest japońskim dziełem i nie ma czytania sinojapońskiego.
pl.wikipedia.org Komu więc zapisane zostało wywyższenie, dostąpi go on, a komu poniżenie, dotknie go ono.
pl.wikipedia.org