Переводы „sconsigliato“ в словаре англо » польский

conciliatory [kənˈsɪliətəri, америк. -tɔ:ri] ПРИЛ. офиц.

conciliatory

pojednawczy

considerate [kənˈsɪdərət] ПРИЛ.

considerate

liczący się z innymi

he is always considerate towards his employees

on zawsze wychodzi naprzeciw potrzebom swoich pracowników

it's very considerate of you

to bardzo miło z twojej strony

consideration [kənˌsɪdəˈreɪʃən] СУЩ.

1. consideration мн. отсут. (thought):

consideration

namysł м.

to give sth careful consideration

dokładnie coś przemyśleć

2. consideration мн. отсут. (account):

to take sth into consideration

brać [perf wziąć] coś pod uwagę

3. consideration мн. отсут. (thoughtfulness):

consideration

troska ж.

to have no consideration for sth

nie liczyć się z czymś

out of consideration for sb's feelings

przez wzgląd na czyjeś uczucia

4. consideration (factor):

consideration

czynnik м.

5. consideration ЮРИД.:

executed consideration

dokonane świadczenie ср.

executory consideration

należne świadczenie

6. consideration мн. отсут. ирон. (payment):

consideration

opłata ж.

for a small consideration

za niewielką opłatą

inconsiderate [ˌɪnkənˈsɪdərət] ПРИЛ. уничиж.

1. inconsiderate (reckless):

inconsiderate

nierozważny

to be inconsiderate to [or towards] sb

nie liczyć się z kimś

2. inconsiderate (insensitive):

inconsiderate

niewrażliwy

inconsiderate remark

nietaktowny

consignment [kənˈsaɪnmənt] СУЩ. офиц.

1. consignment (consigning):

consignment to the care of sb

powierzenie ср. czyjejś opiece

sb's consignment to prison

umieszczenie ср. kogoś w zakładzie karnym

2. consignment ЭКОН. (delivery or delivering):

consignment

dostawa ж.

3. consignment ЭКОН. (quantity sent):

consignment

przesyłka ж.

consignment

partia ж. towaru

consistent [kənˈsɪstənt] ПРИЛ.

1. consistent (not varying):

consistent

konsekwentny

consistent opposition

ciągły

2. consistent (equally good):

consistent

równy

3. consistent (coherent):

consistent

spójny

4. consistent (in agreement):

consistent

zgodny

disconsolate [dɪˈskɒnsələt, америк. -ˈskɑ:n-] ПРИЛ.

1. disconsolate (dejected):

disconsolate

przygnębiony

2. disconsolate (disappointed):

disconsolate

niepocieszony