 
  
 I. trü·gen <trügt, trog, getrogen> [ˈtry:gn̩] ГЛ. перех. (täuschen)
 
  
 | ich | trüge | 
|---|---|
| du | trügst | 
| er/sie/es | trügt | 
| wir | trügen | 
| ihr | trügt | 
| sie | trügen | 
| ich | trog | 
|---|---|
| du | trogst | 
| er/sie/es | trog | 
| wir | trogen | 
| ihr | trogt | 
| sie | trogen | 
| ich | habe | getrogen | 
|---|---|---|
| du | hast | getrogen | 
| er/sie/es | hat | getrogen | 
| wir | haben | getrogen | 
| ihr | habt | getrogen | 
| sie | haben | getrogen | 
| ich | hatte | getrogen | 
|---|---|---|
| du | hattest | getrogen | 
| er/sie/es | hatte | getrogen | 
| wir | hatten | getrogen | 
| ihr | hattet | getrogen | 
| sie | hatten | getrogen | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
