Переводы „Deutschritter“ в словаре немецко » польский

Deutschọrdensritter <‑s, ‑> СУЩ. м. ИСТ.

Deutschordensritter

rycerz м. zakonu niemieckiego

De̱u̱tschlehrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.) SCHULE

Deutschlehrer(in)

nauczyciel(ka) м.(ж.) języka niemieckiego

de̱u̱tschsprechendСТАР ПРИЛ.

deutschsprechend → deutsch , → Deutsch

Смотри также Deutsch , deutsch

De̱u̱tsch <‑[s], мн. отсут. > [dɔɪtʃ] СУЩ. ср. ohne арт.

1. Deutsch (Sprache):

Deutsch

[język м. ] niemiecki

Deutsch lernen

uczyć się [języka] niemieckiego

Deutsch verstehen

rozumieć po niemiecku

Deutsch können

znać [język] niemiecki

er kann Deutsch

on zna niemiecki

sprechen Sie Deutsch?

czy mówi pan/pani po niemiecku?

Deutsch sprechend sein

mówić po niemiecku

sich auf Deutsch unterhalten

rozmawiać [св. po‑] po niemiecku

wir haben uns auf Deutsch unterhalten

rozmawialiśmy ze sobą po niemiecku

wie heißt „arrivederci“ auf Deutsch?

jak jest „arrivederci” po niemiecku?

auf gut Deutsch разг.

prosto z mostu

auf gut Deutsch разг.

bez ogródek

auf gut Deutsch gesagt разг.

mówiąc prosto z mostu

2. Deutsch (Unterrichtsfach):

[nicht] gut in Deutsch sein

[nie] być dobrym z języka niemieckiego

Deutsch für Ausländer

niemiecki м. dla obcokrajowców

I . de̱u̱tsch [dɔɪtʃ] ПРИЛ.

deutsch

niemiecki

die deutsche Staatsangehörigkeit

niemieckie obywatelstwo ср.

II . de̱u̱tsch [dɔɪtʃ] НАРЕЧ.

deutsch

po niemiecku

deutsch miteinander sprechen

rozmawiać [св. po‑] ze sobą po niemiecku

ein deutsch sprechender Mann

mężczyzna м. mówiący po niemiecku

De̱u̱tsche(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> СУЩ. mf dekl wie прил.

Deutsche

Niemiec(-mka) м. (ж.)

Deutsche/Deutscher sein

być Niemką/Niemcem

De̱u̱tschtum <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср.

1. Deutschtum (Wesensart):

Deutschtum

niemieckość ж.

Deutschtum

duch м. [lub charakter м. ] niemiecki

2. Deutschtum (Zugehörigkeit):

Deutschtum

przynależność ж. do narodu niemieckiego

3. Deutschtum (Volksgruppen):

Deutschtum

Niemcy м. мн. na obczyźnie

Deutschkundler СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Deutschkundler м.

niemcoznawca м.