Переводы „distogliere“ в словаре немецко » польский

distanzi̱e̱ren* [dɪstan​ˈtsiːrən] ГЛ. возвр. гл.

sich von jdm/etw distanzieren

dystansować [св. z‑] się od kogoś/czegoś

distingui̱e̱rt [dɪstɪŋ​ˈgiːɐ̯t] ПРИЛ. высок.

distinguiert

dystyngowany

I . distanzi̱e̱rt ПРИЛ. высок.

distanziert

zdystansowany

distanziert sein

być zdystansowanym

distanziert sein

dystansować [св. z‑] się

Fremden gegenüber ist Sascha sehr distanziert

Sascha jest bardzo zdystansowany w stosunku do obcych

II . distanzi̱e̱rt НАРЕЧ. высок.

distanziert

w sposób zdystansowany

sie verhält sich distanziert

zachowywać się w sposób zdystansowany