Переводы „fortgeblieben“ в словаре немецко » польский

fọrt|bleiben ГЛ. неперех. irr +sein

fortbleiben

nie pojawiać [св. pojawić] się

nur kurz/jahrelang fortbleiben

nie pojawiać się przez krótki czas/całe lata

nach dem Streit ist er fortgeblieben

po tej kłótni [on] już się nie pojawił

Fọrtbleiben <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср.

Fortbleiben

nieobecność ж.

sein langes Fortbleiben war nicht zu entschuldigen

jego długa nieobecność nie dała się usprawiedliwić

Примеры со словом fortgeblieben

nach dem Streit ist er fortgeblieben

po tej kłótni [on] już się nie pojawił