Переводы „instrumentti“ в словаре немецко » польский

I . instrumenta̱l [ɪnstrumɛn​ˈtaːl] ПРИЛ. a. MUS

instrumental

instrumentalny

II . instrumenta̱l [ɪnstrumɛn​ˈtaːl] НАРЕЧ.

jdn instrumental begleiten

akompaniować komuś

Instrumẹnt <‑[e]s, ‑e> [ɪnstru​ˈmɛnt] СУЩ. ср.

1. Instrument (Werkzeug):

Instrument

narzędzie ср.

2. Instrument (Musikinstrument):

Instrument

instrument м.

Instrumentarium <‑s, Instrumentarien> [ɪnstrumɛn​ˈtaːri̯ʊm, pl: ɪnstrumɛn​ˈtaːri̯ən] СУЩ. ср. a. высок.

Instrumentarium a. MUS, a. МЕД. (Ausrüstung)

instrumentarium ср. a. fig

Instrumentalist(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.) MUS

Instrumentalist(in)

muzyk м. [instrumentalny]

instrumentieren* [ɪnstrumɛn​ˈtiːrən] ГЛ. перех.

1. instrumentieren MUS:

instrumentieren Musikstück

instrumentować [св. z‑] utwór

2. instrumentieren (ausstatten):

instrumentieren Anlage

wyposażać [св. wyposażyć] w narzędzia [lub przyrządy]

MẹssinstrumentНОВ <‑[e]s, ‑e> СУЩ. ср., MẹßinstrumentСТАР СУЩ. ср. <‑[e]s, ‑e>

Messinstrument

przyrząd м. pomiarowy [lub mierniczy]

Bọrdinstrumente СУЩ. ср.

Bordinstrumente МОР.

instrumenty м. мн. pokładowe

Bordinstrumente AERO

przyrządy м. мн. pokładowe

Instrumentalmusik <‑, мн. отсут. > СУЩ. ж.

Instrumentalmusik

muzyka ж. instrumentalna

Instrumentalstück <‑[e]s, ‑e> СУЩ. ср. MUS

Instrumentalstück

utwór м. instrumentalny