Переводы „ordinand“ в словаре немецко » польский

Nọrdịrland <‑s, мн. отсут. > [ˈ-​ˈ--] СУЩ. ср.

Nordirland

Irlandia ж. Północna

Nordirland

północna Irlandia

Ordina̱te <‑, ‑n> [ɔrdi​ˈnaːtə] СУЩ. ж. MATH

Ordinate

rzędna ж.

I . ordinä̱r [ɔrdi​ˈnɛːɐ̯] ПРИЛ.

1. ordinär a. уничиж. (vulgär):

ordinär Person

ordynarny

2. ordinär alt (gewöhnlich):

ordinär Holz

zwykły

II . ordinä̱r [ɔrdi​ˈnɛːɐ̯] НАРЕЧ. a. уничиж. (unfein)

ordinär lachen

grubiańsko

Koordina̱te <‑, ‑n> [koʔɔrdi​ˈnaːtə] СУЩ. ж.

1. Koordinate MATH:

Koordinate

współrzędna ж.

2. Koordinate meist мн. GEO:

Koordinate

współrzędne ж. мн.

Koordina̱tor(in) <‑s, ‑en; ‑, ‑nen> [koʔɔrdi​ˈnaːtoːɐ̯] СУЩ. м.(ж.)

Koordinator(in)

koordynator(ka) м. (ж.)

Ordinaria̱t <‑[e]s, ‑e> [ɔrdina​ˈriaːt] СУЩ. ср.

1. Ordinariat UNIV:

Ordinariat

profesura ж. zwyczajna

2. Ordinariat РЕЛИГ.:

Bischöfliches Ordinariat

ordynariat м.

Ordina̱rius <‑, Ordinarien> [ɔrdi​ˈnaːriʊs] СУЩ. м.

1. Ordinarius UNIV:

Ordinarius

profesor м. zwyczajny kierujący katedrą

2. Ordinarius РЕЛИГ.:

Ordinarius

ordynariusz м.

Ordinatio̱n <‑, ‑en> [ɔrdina​ˈtsi̯oːn] СУЩ. ж.

1. Ordination РЕЛИГ. (in evang. Kirche Einsetzung eines Pfarrers in sein Amt):

Ordination

ordynacja ж.

2. Ordination РЕЛИГ. (in kath. Kirche sakramentale Weihe eines Priesters):

Ordination

święcenia мн. kapłańskie

3. Ordination МЕД. (Verordnung):

Ordination

[za]ordynowanie ср.

ordinieren* [ɔrdi​ˈniːrən] ГЛ. перех.

1. ordinieren РЕЛИГ.:

jdn zum Priester ordinieren

wyświęcać [св. wyświęcić] kogoś na księdza

2. ordinieren МЕД.:

ordinieren Arzneimittel

ordynować [св. za‑]

Koordinatio̱n <‑, ‑en> [koʔɔrdina​ˈtsi̯oːn] СУЩ. ж. высок.

Koordination

koordynacja ж.

Kardina̱l <‑s, Kardinäle> [kardi​ˈnaːl, pl: kardi​ˈnɛːlə] СУЩ. м. РЕЛИГ.

Kardinal

kardynał м.

Kardina̱ltugend <‑, ‑en> СУЩ. ж. meist мн. РЕЛИГ.

Kardinaltugend

cnota ж. kardynalna [lub główna]

Ordensstand СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Ordensstand м. BIBL

stan zakonny