Переводы „pendule“ в словаре немецко » польский

pẹndeln [ˈpɛndəln] ГЛ. неперех.

1. pendeln +haben:

pendeln (hin- und herschwingen) (Gegenstand)

wahać się

2. pendeln +sein:

pendeln (hin- und herfahren) (Person)

jeździć między domem a pracą [lub szkołą]

pendeln (hin- und herfahren) (Person)

dojeżdżać do pracy [lub szkoły]

sie pendelt täglich nach Köln/zwischen Köln und Bonn

ona codziennie dojeżdża do Kolonii/kursuje [lub jeździ] pomiędzy Kolonią a Bonn

wohnt er in München? – nein, er pendelt

czy on mieszka w Monachium? – nie, [on] dojeżdża

Pẹndler(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈpɛndlɐ] СУЩ. м.(ж.)

Pendler(in)

osoba ж. dojeżdżająca (codziennie do pracy или szkoły)

Pẹndel <‑s, ‑> [ˈpɛndəl] СУЩ. ср.

Pendel

wahadło ср.

das Pendel schlägt aus

wahadło wychyla się

pendẹnt [pɛn​ˈdɛnt] ПРИЛ. швейц. (unerledigt)

pendent

niezałatwiony

pendent

w toku

Beu̱le <‑, ‑n> [ˈbɔɪlə] СУЩ. ж.

1. Beule (Verletzung):

Beule

guz м.

2. Beule (Delle):

Beule

wgniecenie ср.

Beule

wgięcie ср.

Ke̱u̱le <‑, ‑n> [ˈkɔɪlə] СУЩ. ж.

1. Keule (Waffe):

Keule

maczuga ж.

chemische Keule

miotacz м. gazowy

2. Keule (Sportgerät):

Keule

maczuga ж.

3. Keule:

Keule (Tierkeule)

udziec м.

Keule (Geflügelkeule)

udko ср.