Переводы „óbrúuð“ в словаре польско » немецкий

obrus <род. ‑a [lub ‑u], мн. ‑y> [obrus] СУЩ. м.

obrus

Tischtuch ср.

obrus

Tischdecke ж.

nakryć stół obrusem

eine Tischdecke auflegen

błękitny obrus

[hell]blaues Tischtuch

haftowany obrus

gestricktes Tischtuch

haftowany obrus

Strickdecke ж.

obrzęd <род. ‑u, мн. ‑y> [obʒent] СУЩ. м.

1. obrzęd (ceremonia):

obrzęd

Brauch м.

obrzęd

Zeremonie ж.

obrzędy pogrzebowe

Bestattungsbräuche м. мн.

obrzęd parzenia herbaty

Teezeremonie ж.

2. obrzęd (rytuał):

obrzęd

Ritual ср.

obrugać <‑ga; прош. вр. ‑aj> [obrugatɕ] перех. св. разг.

obrugać

ausschimpfen

obrugać

anfahren разг.

obrugać

heruntermachen разг.

obrugać

zur Schnecke machen разг.

został obrugany przez nauczycielkę

er wurde von der Lehrerin zur Schnecke gemacht

obrusik <род. ‑a, мн. ‑i> [obruɕik] СУЩ. м. разг. (mały obrus)

obrusik

[kleine] Tischdecke ж.