Переводы „Manieren“ в словаре польско » немецкий

manierka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [maɲerka] СУЩ. ж.

manierka

Feldflasche ж.

manieryzm <род. ‑u, loc ‑zmie, мн. ‑y> [maɲerɨsm] СУЩ. м.

1. manieryzm мн. отсут.:

manieryzm ЛИТ., ИСК.

Manierismus м.

2. manieryzm высок. (maniera):

manieryzm

Manier ж.

3. manieryzm мн. отсут. ПСИХОЛ.:

manieryzm

Tic м.

manieryzm

Muskelzucken ср.

manieryczny [maɲerɨtʃnɨ] ПРИЛ. высок.

manieryczny

manieriert

manieryczny

gekünstelt

manicure <род. manicure’u, мн. отсут. > [maɲikjur] СУЩ. м.

manicure

Maniküre ж.

I . manierować <‑ruje; прош. вр. ‑ruj; св. z‑> [maɲerovatɕ] ГЛ. перех.

manierować

manieriert [o. gekünstelt] wirken

zmanierowana poetka

gekünstelte Dichterin ж.

II . manierować <‑ruje; прош. вр. ‑ruj; св. z‑> [maɲerovatɕ] ГЛ. возвр. гл.

manierować

manieriert [o. gekünstelt] werden

manierysta <род. ‑ty, мн. ‑yści> [maɲerɨsta] СУЩ. м. склон. jak f w lp

1. manierysta высок.:

manierysta

jd, der in jds Manier malt oder schreibt

2. manierysta ИСК. (przedstawiciel manieryzmu):

manierysta

Manierist(in) м. (ж.)