Переводы „kapitalruecklage“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

kapitalizacja <род. ‑ji, мн. отсут. > [kapitalizatsja] СУЩ. ж. EKON

1. kapitalizacja (obliczanie wartości majątku):

kapitalizacja

Kapitalisierung ж.

rynkowa kapitalizacja

Marktkapitalisierung ж.

2. kapitalizacja (wprowadzanie systemu kapitalistycznego):

kapitalizacja

Einführung ж. der Marktwirtschaft

kapitałka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [kapitawka] СУЩ. ж. ТИПОГР.

kapitałka

Kapitalband ср.

kapitaliki [kapitaliki] СУЩ.

kapitaliki мн. < род. мн. ‑ków> ТИПОГР.:

kapitaliki

Kapitälchen ntpl

kapitalnie [kapitalɲe] НАРЕЧ.

kapitalnie

großartig

kapitalnie

famos высок. lub разг.

aktor zagrał kapitalnie

der Schauspieler м. hat großartig gespielt

kapitalista (-tka) <род. ‑ty, мн. ‑iści> [kapitalista] СУЩ. м. (ж.) склон. jak f w lp

kapitalista (-tka)

Kapitalist(in) м. (ж.)

I . kapitalizować <‑zuje> [kapitalizovatɕ] ГЛ. перех. ФИНАНС.

kapitalizować lokatę, odsetki

kapitalisieren

II . kapitalizować <‑zuje> [kapitalizovatɕ] ГЛ. возвр. гл. EKON

kapitalizować

kapitalisiert werden

kapitalistycznie [kapitalistɨtʃɲe] НАРЕЧ.

kapitalistycznie

kapitalistisch

kraj młody kapitalistycznie

jungkapitalistisches Land ср.

kapitularz <род. ‑a, мн. ‑e> [kapitulaʃ] СУЩ. м.

1. kapitularz РЕЛИГ.:

kapitularz

Kapitelhaus ср.

klasztorny kapitularz

Kapitelhaus eines Klosters

2. kapitularz ИСТ.:

kapitularz

Kapitular[e] ср.

kapitularze karolińskie

karolingische Kapitularien

kapitulant <род. ‑a, мн. ‑nci> [kapitulant] СУЩ. м.

1. kapitulant ВОЕН. (strona ogłaszająca kapitulację):

kapitulant

Kapitulierende(r) mf

kapitulant

sich Ergebende(r) mf

2. kapitulant (osoba poddająca się):

kapitulant

Defätist(in) м. (ж.)

kapitulant

Kapitulant(in) м. (ж.) высок.

kapitulacja <род. ‑ji, мн. ‑je> [kapitulatsja] СУЩ. ж.

1. kapitulacja ВОЕН. (poddanie się):

kapitulacja

Kapitulation ж.

kapitulacja

Ergebung ж.

akt bezwarunkowej kapitulacji

bedingungslose Kapitulation

2. kapitulacja перенос. (rezygnacja):

kapitulacja

Resignation ж.

kapitulancki [kapitulantski] ПРИЛ.

1. kapitulancki ВОЕН.:

kapitulancki

defätistisch

rząd kapitulancki

Kollaborationsregierung ж.

układ kapitulancki

einer Kapitulation gleichkommender Vertrag м.

2. kapitulancki перенос.:

kapitulancki

defätistisch

kapitulancki

resignativ