Переводы „kombinierter“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

kombinator(ka) <род. ‑a, мн. ‑orzy> [kombinator] СУЩ. м.(ж.) разг.

kombinator(ka)

Schwindler(in) м. (ж.) уничиж.

kombinator(ka)

Schlitzohr ср. разг.

kombinator(ka)

raffinierter Kerl м.

kombinator(ka)

Spekulant(in) м. (ж.)

kombinerki [kombinerki] СУЩ.

kombinerki мн. < род. мн. ‑rek>:

kombinerki

Kombizange ж.

konwerter <род. ‑a, мн. ‑y> [kow̃verter] СУЩ. м.

konwerter ИНФОРМ., ЭЛЕКТР.

Konverter м.

konwerter ИНФОРМ., ЭЛЕКТР.

Wandler м.

konwerter A/C

A/D-Wandler

konwerter A/CC/A

A/D-D/A-Wandler

konwerter analogowo-cyfrowy

Analog-Digital-Wandler

kombinat <род. ‑u, мн. ‑y> [kombinat] СУЩ. м.

kombinat

Kombinat ср.

kombinat petrochemiczny

petrochemischer Betrieb м.

kombinat petrochemiczny (w byłych krajach socjalistycznych)

Petrochemiekombinat ср.

kombinezon <род. ‑u, мн. ‑y> [kombinezon] СУЩ. м.

1. kombinezon (ubranie robocze):

kombinezon

Overall м.

2. kombinezon (specjalny strój):

kombinezon

Anzug м.

kombinezon dziecięcy/narciarski

Kinder-/Skianzug м.

3. kombinezon (ogrodniczki):

kombinezon

Latzhose ж.

kombinatorstwo <род. ‑wa, мн. отсут. > [kombinatorstfo] СУЩ. ср. разг.

kombinatorstwo

Schlitzohrigkeit ж. разг.

kombinatoryka <род. ‑ki, мн. отсут. > [kombinatorɨka] СУЩ. ж. МАТЕМ.

kombinatoryka

Kombinatorik ж.

kombinatorski [kombinatorski] ПРИЛ.

kombinatorski

erfinderisch

kombinatorski

raffiniert

zmysł kombinatorski

Erfindergeist м.

zmysł kombinatorski

Geschäftssinn м.

zmysł kombinatorski

Improvisationstalent ср.

kombinacja <род. ‑ji, мн. ‑je> [kombinatsja] СУЩ. ж.

1. kombinacja (łączenie przedmiotów, ziół):

kombinacja

Kombination ж.

kombinacja czegoś z czymś

die Kombination von etw mit etw

kombinacja klawiszy ИНФОРМ.

Tastenkombination ж.

2. kombinacja СПОРТ:

kombinacja alpejska

alpine Kombination ж.

kombinacja klasyczna [lub norweska]

nordische Kombination

3. kombinacja мн. (machinacje):

kombinacja

Machenschaften ж. мн. уничиж.

kombinacja

Betrugsmanöver ntpl уничиж.

kombinacki [kombinatski] ПРИЛ.

kombinacki

Kombinats-

I . kombinować <‑nuje св. s‑> [kombinovatɕ] ГЛ. перех.

1. kombinować (zestawiać):

kombinować

kombinieren

2. kombinować (postarać się):

kombinować

organisieren

kombinować

beschaffen

skombinować coś

etw besorgen [o. ranholen разг. ]

3. kombinować (wymyślać):

wykombinować coś

sich дат. etw einfallen lassen

wykombinować coś

etw austüfteln разг.

bez obaw, coś wykombinujemy!

keine Sorge, wir werden uns etwas einfallen lassen! разг.

II . kombinować <‑nuje св. wy‑> [kombinovatɕ] ГЛ. неперех. разг. (postępować nieuczciwie)

kombinować

tricksen разг.

kombinować

sich вин. durchlavieren разг.

on coś kombinuje

er heckt etw aus разг.

kombinatowy [kombinatovɨ] ПРИЛ.

kombinatowy

Kombinats-

kombinatowy

Konzern-

przedsiębiorstwo kombinatowe

Konzern м.

przedsiębiorstwo kombinatowe w byłym NRD

Kombinat ср.

kombajner <род. ‑a, мн. ‑erzy> [kombajner] СУЩ. м., kombajnista [kombajɲista] СУЩ. м. <род. ‑ty, мн. ‑iści> склон. jak f w lp С.-Х.

kombajner

Mähdrescherfahrer(in) м. (ж.)

kombajner

Erntemaschinenfahrer(in) м. (ж.)

karabinier <род. ‑a, мн. ‑erzy> [karabiɲer] СУЩ. м.

karabinier

Carabiniere м.

karabinier

Karabiniere м.