Переводы „odwoływalnym“ в словаре польско » немецкий

I . odwoływać <‑łuje; св. odwołać> [odvowɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. odwoływać (usunąć z urzędu):

odwoływać ambasadora

abberufen

list odwołujący

Abberufungsschreiben ср.

list odwołujący

Avocatorium ср. przest м.

2. odwoływać (unieważniać):

odwoływać rozkaz

widerrufen

odwoływać spotkanie

absagen

odwoływać alarm

entwarnen

odwoływać obietnicę, słowa

zurücknehmen

II . odwoływać <‑łuje; св. odwołać> [odvowɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл. ЮРИД.

odwoływać się od decyzji

gegen ein Urteil Berufung einlegen

odwracalny [odvratsalnɨ] ПРИЛ.

odwracalny

umkehrbar

odwracalny

abwendbar

reakcja odwracalna ХИМ.

reversible Reaktion ж.

odczytywalny ПРИЛ. ИНФОРМ.

odczytywalny

maschinenlesbar

medium odczytywalne komputerowo

maschinenlesbares Medium ср.

odwołanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [odvowaɲe] СУЩ. ср.

1. odwołanie мн. отсут.:

odwołanie

Absage ж.

od czegoś nie ma odwołania

etw ist unumgänglich [o. zwingend]

2. odwołanie (dymisja: urzędnika, ambasadora):

odwołanie

Abberufung ж.

odwołanie

Demission ж. высок.

odwołanie członków rady nadzorczej/sędziów przysięgłych

Abberufung von Aufsichtsratmitgliedern/Geschworenen

odwołanie tymczasowe

vorläufige Abberufung

odwołanie z funkcji [lub ze stanowiska]

Amtsenthebung ж.

3. odwołanie:

odwołanie (unieważnienie: zarządzenia)

Widerruf м.

odwołanie (alarmu)

Entwarnung ж.

[aż] do odwołania

[bis] auf Widerruf

4. odwołanie мн. отсут. ЮРИД.:

odwołanie

Berufung ж.

odwołanie

Revokation ж.

odwołanie wzajemne

Gegenberufung ж.

odwoławczy [odvowaftʃɨ] ПРИЛ. ЮРИД.

odwoławczy

Berufungs-

sąd odwoławczy

Berufungsgericht ср.

tryb odwoławczy

Berufungsverfahren ср.

obwołać [obvowatɕ] св., obwoływać [obvowɨvatɕ] <‑łuje> ГЛ. перех.

obwołać kogoś królem/zwycięzcą

jdn zum König/Sieger ausrufen

on został obwołany zdrajcą

er wurde öffentlich als Verräter м. dargestellt

zbywalny [zbɨvalnɨ] ПРИЛ. ЮРИД.

zbywalny roszczenia

zessibel

zmywalny [zmɨvalnɨ] ПРИЛ.

zmywalny

abwaschbar

tapeta zmywalna

abwaschbare Tapete ж.

wykrywalny [vɨkrɨvalnɨ] ПРИЛ. высок.

wykrywalny

nachweisbar

wykrywalny

erkennbar

niezbywalny [ɲezbɨvalnɨ] ПРИЛ.

1. niezbywalny ЮРИД.:

niezbywalny prawo

unveräußerlich

2. niezbywalny перенос. высок. (niezbędny):

niezbywalny

unverzichtbar

niezmywalny [ɲezmɨvalnɨ] ПРИЛ.

niezmywalny farba:

niezmywalny

waschecht

niezmywalny

wasserfest

porównywalny [poruvnɨvalnɨ] ПРИЛ.

porównywalny

vergleichbar

porównywalne wyniki

vergleichbare Ergebnisse ntpl