Переводы „płomienia“ в словаре польско » немецкий

I . opromieniać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] св. ГЛ. перех. высок.

1. opromieniać (oświecać):

opromieniać

bescheinen

słońce opromieniło drzewa

Sonnenstrahlen м. мн. fielen auf die Bäume

2. opromieniać перенос. (rozsławiać):

opromieniać

erstrahlen

opromieniony czymś

strahlend vor etw дат.

rycerz opromieniony chwałą

ruhmreicher Ritter м.

3. opromieniać перенос. (czynić przyjemnym):

opromieniać

erhellen

jej twarz opromienił uśmiech

ein strahlendes Lächeln ср. erhellte ihr Gesicht

opromieniony szczęściem

von Glück beschienen

II . opromieniać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. высок.

1. opromieniać (rozjaśniać się):

opromieniać

sich вин. erhellen

2. opromieniać перенос.:

opromieniać

[er]strahlen

jej buzia opromieniła się tęczą uśmiechu

sie [o. ihr Gesicht ср. ] strahlte vor Lachen

płomiennie [pwomjeɲɲe] НАРЕЧ. высок. (namiętnie)

płomiennie

brennend

płomiennie

glühend

płomiennie

inbrünstig

kochać płomiennie

glühend lieben

płomienny [pwomjennɨ] ПРИЛ. высок.

1. płomienny (płonący):

płomienny

brennend

2. płomienny (jaskrawoczerwony):

płomienny barwy

glutrot

3. płomienny (namiętny):

płomienny uczucie

leidenschaftlich

płomienny pocałunek, spojrzenie

heiß

płomienny pocałunek, spojrzenie

glühend

4. płomienny (gorliwy):

płomienny zapał

leidenschaftlich

płomienny zapał

begeistert

I . napromieniać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] св. ГЛ. перех.

napromieniać ФИЗ., ТЕХН.

bestrahlen

precyzyjnie napromienić chore miejsce

die kranke Stelle präzise bestrahlen

II . napromieniać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

napromieniać ФИЗ., ТЕХН.

bestrahlt werden

klimenia <род. ‑ii, мн. ‑ie> [klimeɲa] СУЩ. ж. (wymarły głowonóg morski)

klimenia

Clymenia ж.

płomienisty [pwomjeɲistɨ] ПРИЛ. высок.

1. płomienisty (płonący):

płomienisty pochodnia

brennend

płomienisty pochodnia

flammend

2. płomienisty (jaskrawoczerwony):

płomienisty kwiat, łuna

glutrot

plombownica <род. ‑cy, мн. ‑ce> [plombovɲitsa] СУЩ. ж. ТЕХН.

plombownica

Plombenzange ж.

płomieniście [pwomjeɲiɕtɕe] НАРЕЧ. высок.

płomieniście

brennend

płomieniście

flammend

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Nowe urządzenie wylotowe pełniące rolę tłumika płomienia, osłabiacza podrzutu i odrzutu.

pl.wikipedia.org

Światło płomienia przechodzi przez układ optyczny z filtrem przepuszczającym jedynie widmo badanego pierwiastka i trafia na fotoogniwo.

pl.wikipedia.org

W czasie gry gracz może napotkać ukryte w cegiełkach dodatki (powerups) ułatwiające wysadzenie przeciwników (np. dodatkowe bomby, większy zasięg płomienia, szybsze bieganie).

pl.wikipedia.org

Jedynie zielone cyprysy wijąc się wystrzeliwują na kształt płomienia do góry, całość zdaje się falować i drgać na wietrze w niespokojnym rytmie.

pl.wikipedia.org

Tłumik płomienia to urządzenie wylotowe, które ma ograniczyć powylotowy błysk wystrzału.

pl.wikipedia.org

Lufa ciężka, szybkowymienna, chłodzona powietrzem, z przewodem chromowanym, zakończona stożkowym tłumikiem płomienia.

pl.wikipedia.org

Pyrroglaux: gr. πυρρος purrhos „koloru płomienia, czerwony”, od πυρ pur, πυρος puros „ogień”; γλαυξ glaux, γλαυκος glaukos „sóweczka”.

pl.wikipedia.org

Lufa gwintowana, posiada 18 bruzd prawoskrętnych zakończona tłumikiem płomienia.

pl.wikipedia.org

Zasilanie mediów - gazy lub ciecze do wytworzenia płomienia lub strumienia plazmy, gazy do przenoszenia proszku itp.

pl.wikipedia.org

Trotyl lany, w przeciwieństwie do prasowanego, pali się – pod wpływem płomienia – nie detonuje.

pl.wikipedia.org