Переводы „pojednawczego“ в словаре польско » немецкий

pojednawczo [pojednaftʃo] НАРЕЧ.

pojednawczo

versöhnlich

pojednawczo podać rękę

zur Versöhnung die Hand geben

pojednawczy [pojednaftʃɨ] ПРИЛ. высок.

pojednawczy gest, krok:

pojednawczy

versöhnlich

posiedzenie pojednawcze ЮРИД.

Güteverfahren ср.

pojednanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [pojednaɲe] СУЩ. ср. высок.

pojednanie

Versöhnung ж.

pojednanie

Aussöhnung ж.

pojedynczo [pojedɨntʃo] ЧИСЛ.

pojedynczo

einzeln

iść pojedynczo lub parami

allein oder in Paaren gehen

zwierzęta żyjące pojedynczo

einzeln lebende Tiere ntpl

poznawczo [poznaftʃo] НАРЕЧ.

poznawczo

kognitiv

pojednać [pojednatɕ]

pojednać св. od pojednywać

Смотри также pojednywać

I . pojednywać <‑nuje; св. pojednać> [pojednɨvatɕ] высок. ГЛ. перех.

pojednać kogoś z kimś

jdn mit jdm versöhnen

II . pojednywać <‑nuje; св. pojednać> [pojednɨvatɕ] высок. ГЛ. возвр. гл.

pojednać się z kimś

sich вин. mit jdm versöhnen

I . pojednywać <‑nuje; св. pojednać> [pojednɨvatɕ] высок. ГЛ. перех.

pojednać kogoś z kimś

jdn mit jdm versöhnen

II . pojednywać <‑nuje; св. pojednać> [pojednɨvatɕ] высок. ГЛ. возвр. гл.

pojednać się z kimś

sich вин. mit jdm versöhnen

pojedynczy [pojedɨntʃɨ] ЧИСЛ.

1. pojedynczy (jednostkowy):

pojedynczy słowa

einzeln

pojedynczy egzemplarz

Einzelexemplar ср.

liczba pojedyncza ЛИНГВ.

Singular м.

liczba pojedyncza ЛИНГВ.

Einzahl ж.

gra pojedyncza СПОРТ

Einzel[spiel] ср.

2. pojedynczy (poszczególny):

pojedynczy przypadek

Einzelfall м.

3. pojedynczy (tylko jeden):

pojedynczy nitka, materiał, szerokość

einfach

pojedynczya gęstość zapisu ИНФОРМ.

einfache Aufzeichnungsdichte ж.

dlaczego [dlatʃego] МЕСТОИМ. вопросит.

dlaczego

warum

dlaczego

weshalb

dlaczego nie?

warum [denn] nicht?

nie wiadomo, dlaczego...

man weiß nicht, wieso [o. warum] ...