rzecz <род. ‑y, мн. ‑y> [ʒetʃ] СУЩ. ж.
1. rzecz (przedmiot):
- rzecz
- Sache ж.
- rzecz
- Gegenstand м.
2. rzecz обыч. мн. (mienie, bagaż):
3. rzecz (sprawa):
- rzecz
-
4. rzecz (fakt):
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Surowo oceniał zresztą wszystkie swoje teksty napisane między rokiem 1930 a 1935, kiedy odchodził od surrealizmu na rzecz realizmu.
pl.wikipedia.org Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady.
pl.wikipedia.org W efekcie musiał zrzec się premierostwa na rzecz partyjnego kolegi, który sformował swój pierwszy gabinet.
pl.wikipedia.org Asystentura rodziny polega na zindywidualizowanej pracy w rodzinie, z rodziną, dla rodziny (na jej rzecz), przy dominowaniu pracy z rodziną.
pl.wikipedia.org Glykas pominął podstawowe fakty historyczne na rzecz szeroko rozbudowanych ekskursów o treści teologicznej, przyrodniczej, wojskowej z uwzględnieniem anegdot i różnych ciekawostek.
pl.wikipedia.org