I. heil [hail] ПРИЛ.
1. heil (unverletzt, gesund):
II. heil [hail] НАРЕЧ.
I. Heil <-s> [hail] СУЩ. ср. kein мн.
 
 | ich | heile | 
|---|---|
| du | heilst | 
| er/sie/es | heilt | 
| wir | heilen | 
| ihr | heilt | 
| sie | heilen | 
| ich | heilte | 
|---|---|
| du | heiltest | 
| er/sie/es | heilte | 
| wir | heilten | 
| ihr | heiltet | 
| sie | heilten | 
| ich | bin | geheilt | 
|---|---|---|
| du | bist | geheilt | 
| er/sie/es | ist | geheilt | 
| wir | sind | geheilt | 
| ihr | seid | geheilt | 
| sie | sind | geheilt | 
| ich | war | geheilt | 
|---|---|---|
| du | warst | geheilt | 
| er/sie/es | war | geheilt | 
| wir | waren | geheilt | 
| ihr | wart | geheilt | 
| sie | waren | geheilt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.