PONS польский ↔ немецкий Переводчик

zapiekanka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [zapjekanka] СУЩ. ж. КУЛИН.

1. zapiekanka (potrawa):

zapiekanka

überbackenes Gericht ср.

zapiekanka z warzywami

Gemüseauflauf м.

2. zapiekanka (zapiekana połówka długiej bułki z dodatkami):

zapiekanka

überbackene Baguettehälfte ж.

I. zapiekać <‑ka; св. zapiec> [zapjekatɕ] ГЛ. перех. КУЛИН.

zapiekać

überbacken

zapiekać makaron

Nudeln überbacken

II. zapiekać <‑ka; св. zapiec> [zapjekatɕ] ГЛ. неперех. только св.

1. zapiekać:

zapiekać (wywołać pieczenie) (rana)

plötzlich [o. auf einmal] zu stechen [o. brennen] anfangen

2. zapiekać перенос. (sprawić przykrość, ból):

zapiekać

schmerzen

jej słowa zapiekły go do żywego

ihre Worte ntpl reizten ihn bis aufs Blut

III. zapiekać <‑ka; св. zapiec> [zapjekatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zapiekać КУЛИН.:

zapiekać

backen

kurczak zapieka się w piekarniku

das Hühnchen ср. backt im Ofen

2. zapiekać обыч. св. (zaschnąć):

zapiekać

vertrocknen

zapiekać

eintrocknen

wargi zapiekły się od gorączki

die Lippen ж. мн. trockneten durch das Fieber ein [o. aus]

3. zapiekać обыч. св. разг. (przywrzeć):

zapiekać

festkleben

zapiekać

anbacken

zardzewiałe śruby zapiekły się

die Schrauben ж. мн. sind festgerostet

4. zapiekać только св. перенос. высок. (zapamiętać się, zaciąć się):

zapiekać

sich вин. verbeißen [o. verbohren разг. ]

zapiec się w gniewie/uporze/nienawiści

sich in seinen Zorn/Widerstand/Hass verbohren разг.

zapiekły [zapjekwɨ] ПРИЛ. высок.

1. zapiekły (bolesny, zadawniony):

zapiekły

tief

zapiekły

eingewurzelt

oczy miał pełne zapiekłego żalu

in seinen Augen war unendliches Leid ср. zu sehen

zapiekłe urazy

nicht verheilte Wunden ж. мн.

2. zapiekły (zacięty):

zapiekły

verbittert

być zapiekłym w nienawiści

vor Hass verbittert sein

3. zapiekły (zaschnięty, spiekły):

zapiekły

hart geworden

zapiekły

ausgetrocknet

zapiekłe usta

ausgetrockneter Mund м.

I. zapierać² <‑ra; св. zaprzeć> [zapjeratɕ] ГЛ. перех.

1. zapierać (tamować):

zapierać

versperren

zapierać oddech

verschlagen

dech mi zaparło

es verschlug mir den Atem

z zapartym tchem

mit großem Interesse

z zapartym tchem

mit angehaltenem Atem

2. zapierać (opierać):

zapierać

stützen

zapierać

stemmen

zaprzeć łopatę w ziemię

eine Schaufel in die Erde stemmen

zaparł ręcę na kolanach i zamyślił się

er stützte die Hände auf die Knie und dachte nach

3. zapierać (blokować, podpierać):

zapierać

versperren

zapierać

verriegeln

zaparł drzwi stołkiem

er versperrte die Tür mit einem Hocker

II. zapierać² <‑ra; св. zaprzeć> [zapjeratɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zapierać (opierać się mocno):

zapierać

sich вин. stemmen [o. sperren]

konie zapierały się kopytami w błoto

die Pferde ntpl stemmten die Hufe in den Matsch

2. zapierać (zaprzeczać czemuś):

zapierać

leugnen

zapierać

abstreiten

zapierać

bestreiten

zapierał się, że to nie on ukradł zegarek

er leugnete, die Uhr gestohlen zu haben

zaprzeć się ojcostwa

die Vaterschaft leugnen

3. zapierać (upierać się):

zapierać

beharren

zapierać

bestehen

zaparł się i nic nie powiedział

er schnappte ein und sagte nichts

zaparła się, aby oszczędzać na komputer

sie bestand darauf, auf einen Computer zu sparen

4. zapierać (odcinać się od czegoś):

zapierać

sich вин. lossagen

zapierać

verleugnen

zaprzeć się rodziny/przyjaciół

sich von seiner Familie/seinen Freunden lossagen

zaprzeć się wiary

seinen Glauben verleugnen

zaprzeć się siebie

sich вин. selbst verleugnen