Переводы „pochlebiało“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

pochlebiać <‑ia> [poxlebjatɕ], pochlebić [poxlebitɕ] ГЛ. неперех. св. высок.

1. pochlebiać (przesadnie chwalić):

pochlebiać komuś

jdm schmeicheln

pochlebia mi, że...

es schmeichelt mir, dass ...

2. pochlebiać (uznawać coś za swoją zaletę):

pochlebiam sobie, że...

ich schmeichle mir, dass ...

pochlebca <род. ‑cy, мн. ‑cy> [poxleptsa] СУЩ. м. склон. jak f w lp высок.

pochlebca

Schmeichler(in) м. (ж.)

pochlebstwo <род. ‑wa, мн. ‑wa> [poxlepstfo] СУЩ. ср. высок.

pochlebstwo

Schmeichelei ж.

mówić komuś pochlebstwa

jdm Schmeicheleien sagen

pochlebny [poxlebnɨ] ПРИЛ. высок.

pochlebny sąd:

pochlebny

schmeichelhaft

pochlebczy [poxleptʃɨ] ПРИЛ. высок.

pochlebczy gest:

pochlebczy

schmeichlerisch

pochlebnie [poxlebɲe] НАРЕЧ.

pochlebnie

schmeichelhaft

wypowiadać się o kimś pochlebnie

sich вин. über jdn schmeichelhaft äußern

schlebiać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [sxlebjatɕ], schlebić [sxlebitɕ] ГЛ. неперех. св.

schlebiać komuś

jdm schmeicheln

schlebiać komuś

jdm nach dem Munde reden перенос.