Переводы „obliczaniu“ в словаре англо » польский

(Перейти к польско » английский)

obliging [əˈblaɪʤɪŋ] ПРИЛ.

obliging

uprzejmy

obligate [ˈɒblɪgeɪt, америк. ˈɑ:b-] ГЛ. перех.

obligate

zobowiązywać [perf zobowiązać]

oblivion [əˈblɪviən] СУЩ. мн. отсут.

1. oblivion (unconsciousness):

oblivion

nieświadomość ж.

2. oblivion (state of being forgotten):

oblivion

niepamięć ж.

to fall [or sink] into oblivion

popadać [perf popaść] w zapomnienie

obligation [ˌɒblɪˈgeɪʃən, америк. ˈɑ:blə-] СУЩ.

1. obligation (duty):

obligation

obowiązek м.

obligation of confidentiality

obowiązek zachowania poufności

obligation to give information

obowiązek udzielenia informacji

to be under no obligation

nie mieć obowiązku

sense of obligation

poczucie ср. obowiązku

without any obligation

bez zobowiązań

to meet [or fulfil] one's obligations

wywiązywać [perf wywiązać] się ze swoich obowiązków

2. obligation (debt):

obligation

zobowiązanie ср.

obligation

dług м.

long-term obligation

zobowiązanie długoterminowe

obliteration [əˌblɪtəˈreɪʃən, америк. əˈblɪt̬əˈreɪ-] СУЩ. мн. отсут.

1. obliteration (destruction):

obliteration

zniszczenie ср.

2. obliteration (covering):

obliteration

przesłanianie ср.

publican [ˈpʌblɪkən] СУЩ. брит.

publican

właściciel(ka) м. (ж.) pubu