Oxford-Hachette French Dictionary
I. twin [брит. twɪn, америк. twɪn] СУЩ.
1. twin (one of two children):
2. twin (one of two objects):
II. twins СУЩ. только мн.
III. twin [брит. twɪn, америк. twɪn] ПРИЛ.
1. twin (related):
в словаре PONS
| I | conjoin |
|---|---|
| you | conjoin |
| he/she/it | conjoins |
| we | conjoin |
| you | conjoin |
| they | conjoin |
| I | conjoined |
|---|---|
| you | conjoined |
| he/she/it | conjoined |
| we | conjoined |
| you | conjoined |
| they | conjoined |
| I | have | conjoined |
|---|---|---|
| you | have | conjoined |
| he/she/it | has | conjoined |
| we | have | conjoined |
| you | have | conjoined |
| they | have | conjoined |
| I | had | conjoined |
|---|---|---|
| you | had | conjoined |
| he/she/it | had | conjoined |
| we | had | conjoined |
| you | had | conjoined |
| they | had | conjoined |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Поиск в словаре
- congruence
- congruent
- congruity
- congruous
- conical
- conjoined twins
- conjoint
- conjointly
- conjugal
- conjugate
- conjugation