Переводы „αποδείχνει“ в словаре греко » немецкий

I . αποδεί|χνω <-ξα, -χτηκα, -γμένος> [apɔˈðixnɔ] VERB перех.

1. αποδείχνω МАТЕМ.:

αποδείχνω

beweisen

2. αποδείχνω (τεκμηριώνω):

αποδείχνω

belegen

II . αποδείχνομαι VERB возвр. гл.

αποδείχνομαι

sich erweisen als

αποδείχτηκε σωστό

es erwies sich als richtig

αποδεικνύω

αποδεικνύω s. αποδείχνω

Смотри также αποδείχνω

I . αποδεί|χνω <-ξα, -χτηκα, -γμένος> [apɔˈðixnɔ] VERB перех.

1. αποδείχνω МАТЕМ.:

αποδείχνω

beweisen

2. αποδείχνω (τεκμηριώνω):

αποδείχνω

belegen

II . αποδείχνομαι VERB возвр. гл.

αποδείχνομαι

sich erweisen als

αποδείχτηκε σωστό

es erwies sich als richtig

αποδιώ|χνω <-ξα, -χτηκα, -γμένος> [apɔˈðjɔxnɔ] VERB перех.

αποδιώχνω

vertreiben

οι αποδιωγμένοι

die Vertriebenen м. мн.

αποδεικτικό [apɔðiktiˈkɔ] SUBST ср.

1. αποδεικτικό (ό,τι αποδείχνει κάτι):

αποδεικτικό

Beleg м.

2. αποδεικτικό (έγγραφο):

αποδεικτικό

Bescheinigung ж.

αποδελτιώ|νω <-σα, -θηκα, -μένος> [apɔðɛltiˈɔnɔ] VERB перех.

αποδελτιώνω

erfassen

απόδειξ|η <-εις> [aˈpɔðiksi] SUBST ж.

1. απόδειξη (γενικά):

απόδειξη МАТЕМ., ЮРИД.

Beweis м.

απόδειξη του αντιθέτου

Beweis м. des Gegenteils

απόδειξη του αντιθέτου

Gegenteilsbeweis м.

μέχρις αποδείξεως του εναντίου ЮРИД.

bis zum Beweis des Gegenteils

μαθηματική απόδειξη

mathematischer Beweis м.

αναλυτική απόδειξη

analytischer Beweis м.

απόδειξη της γνησιότητας

Echtheitsbeweis м.

έμμεση απόδειξη

indirekter Beweis м.

απόδειξη με τεκμήρια ЮРИД.

Indizienbeweis м.

αίτηση ж. για διεξαγωγή απόδειξης ЮРИД.

Beweisantrag м.

βάρος ср. απόδειξης

Beweislast ж.

διεξαγωγή ж. απόδειξης

Beweisführung ж.

2. απόδειξη перенос. (ευγνωμοσύνης):

απόδειξη

Zeugnis ср.

3. απόδειξη (δελτίο):

απόδειξη

Schein м.

απόδειξη διαμετακόμισης

Durchfuhrschein м.

απόδειξη εξαγωγής ЭКОН.

Ausfuhrschein м.

απόδειξη παραλαβής

Empfangsschein м.

απόδειξη φόρτωσης

Ladeschein м.

4. απόδειξη (δελτίο πληρωμής):

απόδειξη

Quittung ж.

απόδειξη

Beleg м.

απόδειξη πληρωμής

Zahlungsbeleg м.

απόδειξη λογιστηρίου

Buchhaltungsbeleg м.

ταμιακή απόδειξη

Kassenbeleg м.

ταμιακή απόδειξη

Kassenquittung ж.

τραπεζική απόδειξη

Bankquittung ж.

εκδίδω μια απόδειξη

eine Quittung ausstellen

αποδεικτικ|ός <-ή, -ό> [apɔðiktiˈkɔs] ПРИЛ. ЮРИД.

αποδεικτικός

Beweis-

αποδεικτική διαδικασία ЮРИД.

Beweisverfahren ср.

αποδεδειγμέν|ος <-η, -ο> [apɔðɛðiɣˈmɛnɔs] ПРИЛ.

αποδεδειγμένος

erwiesen

επιστημονικά αποδεδειγμένος

wissenschaftlich erwiesen

αποδεκτ|ός <-ή, -ό> [apɔðɛkˈtɔs] ПРИЛ.

1. αποδεκτός (που μπορεί να γίνει δεκτός):

αποδεκτός

annehmbar

Выражения:

γίνομαι αποδεκτός

angenommen werden

αποδεσμ|εύω <-ευσα, -εύτηκα, -ευμένος> [apɔðɛzˈmɛvɔ] VERB перех.

αποδεσμεύω κάποιον από

entbinden jdn von

αποδέχ|ομαι <-τηκα> [apɔˈðɛxɔmɛ] VERB отлож. перех.

1. αποδέχομαι (δέχομαι):

αποδέχομαι

annehmen

2. αποδέχομαι (συμφωνώ):

αποδέχομαι

akzeptieren

αποδέχομαι

annehmen

αναπόδεικτ|ος [anaˈpɔðiktɔs], αναπόδειχτ|ος [anaˈpɔðixtɔs] <-η, -ο> ПРИЛ.

αναπόδεικτος

nicht nachgewiesen, unbewiesen