Переводы „arrancador“ в словаре испанско » польский

I . arrancar <c → qu> [arraŋˈkar] ГЛ. неперех.

1. arrancar vehículo:

arrancar

zapalić

2. arrancar (iniciar):

arrancar a correr

rzucić się do biegu

II . arrancar <c → qu> [arraŋˈkar] ГЛ. перех.

1. arrancar plantas, páginas:

arrancar

wyrywać

2. arrancar (separar con violencia):

arrancar

odrywać

3. arrancar (quitar con violencia):

arrancar

wyrwać

el ladrón intentó arrancar el bolso

złodziej próbował wyrwać torebkę

4. arrancar (conseguir):

arrancar una promesa a alguien

wymóc na kimś obietnicę

arrancar un secreto a alguien

wykraść komuś sekret

5. arrancar (tener su origen):

arrancar

wywodzić się

arrendador(a) [arrendaˈðor(a)] СУЩ. м.(ж.)

1. arrendador (él que da en arrendamiento):

arrendador(a)

oddający w dzierżawę

2. arrendador (él que toma en arrendamiento):

arrendador(a)

dzierżawca м.

atracador(a) [atrakaˈðor(a)] СУЩ. м.(ж.)

atracador(a)

bandyta(-tka) м. (ж.)

arrollador(a) [arroʎaˈðor(a)] ПРИЛ.

1. arrollador mayoría:

arrollador(a)

przytłaczający

2. arrollador triunfo:

arrollador(a)

przygniatający

arrebatador(a) [arreβataˈðor(a)] ПРИЛ.

arrebatador(a)

pociągający

arrebatador(a)

porywający

I . arrastrado (-a) [arrasˈtraðo, -a] ПРИЛ.

1. arrastrado (pobre):

arrastrado (-a)

biedny

arrastrado (-a)

nieszczęsny

una vida arrastrada

podłe życie

2. arrastrado (pícaro):

arrastrado (-a)

łajdacki

arrastrado (-a)

hultajski

II . arrastrado (-a) [arrasˈtraðo, -a] СУЩ. м. (ж.) жарг.

arrastrado (-a)

lizus(ka) м. (ж.)

arraigar <g → gu> [arrai̯ˈɣar] ГЛ. неперех. возвр. гл. arraigarse

1. arraigar plantas:

arraigarse

zapuszczać korzenie

arraigarse

zakorzeniać się

2. arraigar (asentarse):

arraigarse

osiedlać się

narrador(a) [narraˈðor(a)] СУЩ. м.(ж.)

narrador(a)

narrator(ka) м. (ж.)

agarrador [aɣarraˈðor] СУЩ. м.

1. agarrador (utensilio para agarrar):

agarrador

uchwyt м.

2. agarrador (para cosas calientes):

agarrador

rękawica ж. kuchenna

marcador [markaˈðor] СУЩ. м.

1. marcador (tablero):

marcador

tablica ж. wyników

abrir el marcador

zdobyć pierwszy punkt

cerraron el marcador con tres tantos

zakończyli spotkanie z trzema golami

2. marcador Арг. (rotulador):

marcador

flamaster м.

barranco [baˈrraŋko] СУЩ. м.

1. barranco (desfiladero):

barranco

wąwóz м.

2. barranco (despeñadero):

barranco

przepaść ж.

embaucador(a) [embau̯kaˈðor(a)] СУЩ. м.(ж.)

embaucador(a)

oszust(ka) м. (ж.)

I . predicador(a) [preðikaˈðor(a)] ПРИЛ.

predicador(a)

kaznodziejski

II . predicador(a) [preðikaˈðor(a)] СУЩ. м.(ж.)

predicador(a)

kaznodzieja м.

provocador [proβokaˈðor] СУЩ. м.

1. provocador (persona):

provocador

inicjator м.

2. provocador МЕД.:

provocador

zarazek м.

francotirador [fraŋkotiraˈðor] СУЩ. м.

1. francotirador (guerrillero):

francotirador

partyzant м.

2. francotirador (tirador emboscado):

francotirador

snajper м.

arranque [aˈrraŋke] СУЩ. м.

1. arranque (arrebato):

arranque

wydarcie ср.

arranque

wyrwanie ср.

2. arranque (inicio):

arranque

start м.

en el arranque de la temporada

na początku sezonu

3. arranque (impulso):

arranque

atak м.

arranque

poryw м.

en un arranque de celos

w przypływie zazdrości

4. arranque ТЕХН.:

arranque

rozruch м.

arranque

uruchomienie ср.

arranque del motor

zapuszczenie ср. silnika

5. arranque (empuje):

arranque

impet м.

I . arrastrar [arrasˈtrar] ГЛ. перех.

1. arrastrar (tirar):

arrastrar

ciągnąć

arrastrar algo pesado

wlec

2. arrastrar (impulsar):

arrastrar

pociągać (za sobą)

no conseguí arrastrarle al cine

nie udało mi się zaciągnąć go do kina

3. arrastrar (soportar algo penosamente):

arrastra una enfermedad desde hace meses

zmaga się z chorobą od miesięcy

II . arrastrar [arrasˈtrar] неперех.

1. arrastrar (ir rozando el suelo):

arrastrar

pełzać

2. arrastrar (colgar hasta el suelo):

arrastrar

zwisać do ziemi

arrastrar

wlec się po ziemi

3. arrastrar (en cartas):

arrastrar

wyjść w atu

III . arrastrar [arrasˈtrar] возвр. гл. arrastrarse

1. arrastrar (ir rozando el suelo):

arrastrarse

pełzać

2. arrastrar (humillarse):

arrastrarse

poniżać się

I . arrabalero (-a) [arraβaˈlero, -a] ПРИЛ.

1. arrabalero (de un arrabal):

arrabalero (-a)

przedmiejski

2. arrabalero (grosero):

arrabalero (-a)

źle wychowany

arrabalero (-a)

prostacki

II . arrabalero (-a) [arraβaˈlero, -a] СУЩ. м. (ж.)

1. arrabalero (habitante):

arrabalero (-a)

mieszkaniec, -nka м., ж. przedmieścia

2. arrabalero (grosero):

arrabalero (-a)

prostak(-aczka) м. (ж.)

arraigado ПРИЛ.

Статья, составленная пользователем

arraigado

zakorzeniony

rascador СУЩ.

Статья, составленная пользователем

rascador м.

skrobak ж.