Переводы „ekelstes“ в словаре немецко » польский

e̱rstes ЧИСЛ.

erstes → erste(r, s)

Смотри также S , erster

S СУЩ. ср., s [ɛs] СУЩ. ср. <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

S

S ср.

S

s ср.

S wie Siegfried

S jak Stanisław

e̱rster [ˈeːɐ̯stɐ] ЧИСЛ.

erster → erste(r, s)

E̱delstein <‑[e]s, ‑e> СУЩ. м.

Edelstein

kamień м. szlachetny

Hịnkelstein <‑[e]s, ‑e> СУЩ. м.

Hinkelstein

menhir м.

Kẹsselstein <‑[e]s, мн. отсут. > СУЩ. м.

Kesselstein

kamień м. kotłowy

Ki̱e̱selstein <‑[e]s, ‑e> [ˈkiːzəlʃtaɪn] СУЩ. м.

Kieselstein

krzemień м.

Kieselstein

krzemyk м.

Zi̱e̱gelstein <‑[e]s, ‑e> СУЩ. м.

Ziegelstein

cegła ж.

e̱kelhaft ПРИЛ. НАРЕЧ., e̱kelig ПРИЛ. НАРЕЧ.

ekelhaft → eklig

Смотри также eklig

I . e̱klig [ˈeːklɪç] ПРИЛ.

1. eklig (widerlich):

eklig Geruch, Geschmack

obrzydliwy

2. eklig разг. (heftig):

eklig Schmerzen

okropny разг.

3. eklig разг. (gemein):

eklig Mensch

obrzydliwy

eklig Mensch

wstrętny

eklig Mensch

ohydny

II . e̱klig [ˈeːklɪç] НАРЕЧ.

1. eklig (widerlich):

eklig stinken, sich benehmen

odrażająco

eklig schmecken

obrzydliwie

2. eklig разг. (unangenehm):

eklig jucken

nieprzyjemnie

eklig frieren

okropnie разг.

I . e̱keln ГЛ. перех.

ekeln

brzydzić

ekeln

obrzydzać [св. obrzydzić]

II . e̱keln ГЛ. возвр. гл.

sich [vor jdm/etw] ekeln

czuć wstręt [do kogoś/czegoś]

sich [vor jdm/etw] ekeln

brzydzić się [kogoś/czegoś]

ich ekele mich vor Ratten

brzydzę się szczurów

III . e̱keln ГЛ. безл.

mich ekelt es [vor jdm/etw]

brzydzę się [kimś/czymś]

es ekelt mich davor

brzydzi mnie to