Переводы „germańskim“ в словаре немецко » польский

Germanịstin <‑, ‑nen> СУЩ. ж.

Germanistin → Germanist

Смотри также Germanist

Germanịst(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [gɛrma​ˈnɪst] СУЩ. м.(ж.)

Germanist(in)

germanista(-tka) м. (ж.)

Germanịstik <‑, мн. отсут. > [gɛrma​ˈnɪstɪk] СУЩ. ж.

Germanistik

germanistyka ж.

Germanistik

filologia ж. germańska

germanịstisch ПРИЛ.

germanistisch

germanistyczny

das germanistische Studium hat sie mit der Promotion abgeschlossen

[ona] zakończyła studia мн. germanistyczne doktoratem

Germa̱nia <‑, мн. отсут. > СУЩ. ж.

Germania KUNST, ЛИТ.

Germania ж.

Germa̱nin <‑, ‑nen> СУЩ. ж.

Germanin ИСТ. → Germane

Смотри также Germane

Germa̱ne (Germa̱nin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [gɛr​ˈmaːnə] СУЩ. м. (ж.) ИСТ.

Germane (Germa̱nin)

Germanin(-anka) м. (ж.)

Germa̱nium <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. ХИМ.

Germanium

german м.

germa̱nisch ПРИЛ.

germanisch ИСТ., ЛИНГВ.

germański

zermạnschen* [tsɛɐ̯​ˈmanʃən] ГЛ. перех. разг.

zermanschen

rozpaćkać разг.

Indogermanistik <‑, мн. отсут. > [ɪndogɛrma​ˈnɪstɪk] СУЩ. ж. ЛИНГВ.

Indogermanistik

indogermanistyka ж.

Germa̱nien <‑s, мн. отсут. > [gɛr​ˈmaːni̯ən] СУЩ. ср. ИСТ.

Germanien

Germania ж.

Germanịst(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [gɛrma​ˈnɪst] СУЩ. м.(ж.)

Germanist(in)

germanista(-tka) м. (ж.)

Germa̱ne (Germa̱nin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [gɛr​ˈmaːnə] СУЩ. м. (ж.) ИСТ.

Germane (Germa̱nin)

Germanin(-anka) м. (ж.)

ermạnnen* ГЛ. возвр. гл. высок.

ermannen

zbierać [св. zebrać] się

ermannen

zdobywać [св. zdobyć] się

jetzt ermanne dich endlich zu einer Erklärung!

zdobądź się wreszcie na jakieś wyjaśnienia!

wegański [vegaj̃ski] ПРИЛ.

wegański

vegan

posiłek wegański

vegane Mahlzeit ж.

I . permanẹnt [pɛrma​ˈnɛnt] ПРИЛ. a. ИНФОРМ.

permanent Zustand

stały

permanent Zustand

permanentny

permanent Bedrohung

ciągły

permanente Daten

dane мн. ciągłe

permanentes Einkommen

stały dochód м.

II . permanẹnt [pɛrma​ˈnɛnt] НАРЕЧ.

permanent sich verspäten

permanentnie

permanent streiten

ciągle

ermạngeln* ГЛ. неперех. высок.

einer Sache род. ermangeln

brakować czegoś

es ermangelte der Kultur

brakowało kultury

Permanẹnz <‑, ‑en> [pɛrma​ˈnɛnts] СУЩ. ж. (Dauerhaftigkeit)

Permanenz

permanencja ж. высок.

in Permanenz

w permanencji alt