Переводы „mandatu“ в словаре немецко » польский

Manda̱t <‑[e]s, ‑e> [man​ˈdaːt] СУЩ. ср.

Mandat ПАРЛАМ., ЮРИД.

mandat м. [poselski]

Mandat ПАРЛАМ., ЮРИД.

pełnomocnictwo ср.

imperatives Mandat

poselski mandat imperatywny [lub związany]

ein Mandat übernehmen

przejąć pełnomocnictwo

sein Mandat niederlegen

złożyć mandat poselski

sein Mandat niederlegen

zrzec się pełnomocnictwa

Mandạnt(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [man​ˈdant] СУЩ. м.(ж.) ЮРИД.

Mandant(in)

klient(ka) м. (ж.) (adwokata)

Mandatar СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Mandatar м. ЮРИД.

mandatariusz м.

Mandatar м. ЮРИД.

pełnomocnik м.