mein1 МЕСТОИМ. pers
ich [ɪç] МЕСТОИМ. pers
mein2 МЕСТОИМ. притяж.
1. mein:
2. mein substantivisch:
3. mein (gewohnt, üblich):
I. meinen [ˈmaɪnən] ГЛ. перех.
1. meinen (denken, urteilen):
2. meinen (sagen):
3. meinen (sagen wollen):
4. meinen (im Sinn, Auge haben):
5. meinen (beabsichtigen):
| ich | meine | 
|---|---|
| du | meinst | 
| er/sie/es | meint | 
| wir | meinen | 
| ihr | meint | 
| sie | meinen | 
| ich | meinte | 
|---|---|
| du | meintest | 
| er/sie/es | meinte | 
| wir | meinten | 
| ihr | meintet | 
| sie | meinten | 
| ich | habe | gemeint | 
|---|---|---|
| du | hast | gemeint | 
| er/sie/es | hat | gemeint | 
| wir | haben | gemeint | 
| ihr | habt | gemeint | 
| sie | haben | gemeint | 
| ich | hatte | gemeint | 
|---|---|---|
| du | hattest | gemeint | 
| er/sie/es | hatte | gemeint | 
| wir | hatten | gemeint | 
| ihr | hattet | gemeint | 
| sie | hatten | gemeint | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.