Переводы „Deklamationen“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

deklamator <род. ‑a, мн. ‑orzy> [deklamator] СУЩ. м. высок.

deklamator

Deklamator(in) м. (ж.)

deklamator

Rezitator(in) м. (ж.)

deklamator

Vortragskünstler(in) м. (ж.)

fałszywy deklamator перенос.

Schönredner м.

deklamatorski [deklamatorski] ПРИЛ. высок.

deklamatorski

deklamatorisch

deklamatorski

rezitatorisch

deklamatorski ton

deklamatorischer Ton м.

poza deklamatorska перенос.

deklamatorische [o. pathetische] Haltung ж.

deklamacyjny [deklamatsɨjnɨ] ПРИЛ. высок.

deklamacyjny utwór, sztuka:

deklamacyjny

deklamatorisch

deklaratywny [deklaratɨvnɨ] ПРИЛ. высок.

deklaratywny

leer

deklaratywny

heuchlerisch

deklaratywnie [deklaratɨvɲe] НАРЕЧ. t. ЮРИД.

deklaratywnie

deklarativ

deklamatorstwo <род. ‑wa, мн. отсут. > [deklamatorstfo] СУЩ. ср. высок.

deklamatorstwo

Künstelei ж.

deklamatorstwo

Schönred[n]erei ж. высок.

deklaratywność <род. ‑ści, мн. отсут. > [deklaratɨvnoɕtɕ] СУЩ. ж. высок. (oświadczenia)

deklaratywność

heuchlerische [o. lippenbekenntnishafte] Art ж.