Переводы „komplementu“ в словаре польско » немецкий

komplement <род. ‑u, мн. ‑y> [komplement] СУЩ. м.

1. komplement (pochwała):

komplement

Kompliment ср.

prawić komuś komplementy

jdm Komplimente machen

wyszukane komplementy

ausgesuchte Komplimente

2. komplement (uzupełnianie):

komplement БИОЛ., ХИМ., ЛИНГВ., МЕД., МАТЕМ.

Ergänzung ж.

komplement БИОЛ., ХИМ., ЛИНГВ., МЕД., МАТЕМ.

Komplement ср.

komplemencik <род. ‑u, мн. ‑i> [komplemeɲtɕik] СУЩ. м.

komplemencik уменьш. od komplement

komplemencik

[kleines] Kompliment ср.

powiedzieć dziewczynie komplemencik

dem Mädchen etwas Nettes sagen [o. ein Kompliment machen]

Смотри также komplement

komplement <род. ‑u, мн. ‑y> [komplement] СУЩ. м.

1. komplement (pochwała):

komplement

Kompliment ср.

prawić komuś komplementy

jdm Komplimente machen

wyszukane komplementy

ausgesuchte Komplimente

2. komplement (uzupełnianie):

komplement БИОЛ., ХИМ., ЛИНГВ., МЕД., МАТЕМ.

Ergänzung ж.

komplement БИОЛ., ХИМ., ЛИНГВ., МЕД., МАТЕМ.

Komplement ср.

komplementarny [komplementarnɨ] ПРИЛ.

komplementarny

komplementär

komplementarny

ergänzend

I . komplementować <‑tuje; прош. вр. ‑tuj> [komplementovatɕ] ГЛ. перех. (chwalić)

komplementować

Komplimente machen

komplementować kobietę

einer Frau Komplimente machen

II . komplementować <‑tuje; прош. вр. ‑tuj> [komplementovatɕ] ГЛ. возвр. гл.

komplementować

sich дат. gegenseitig Komplimente machen

komplementować

sich вин. gegenseitig mit Komplimenten überschütten

komplemencista [komplemeɲtɕista] СУЩ. м.

komplemencista → komplemenciarz

Смотри также komplemenciarz

komplemenciarz <род. ‑a, мн. ‑e> [komplemeɲtɕaʃ] СУЩ. м. (pochlebca)

komplemenciarz

Schmeichler(in) м. (ж.)

komplemenciarz

Schleimer(in) м. (ж.) уничиж.

ale z niego komplemenciarz

das ist aber ein Schmeichler

komplementariusz <род. ‑a, мн. ‑e> СУЩ. м. ЮРИД.

komplementariusz

Komplementär м.

komplementarnie [komplementarɲe] НАРЕЧ.

komplementarnie

komplementär

komplementarnie

ergänzend

wykonać zadanie komplementarnie

eine Aufgabe komplementär ausführen

komplemenciarz <род. ‑a, мн. ‑e> [komplemeɲtɕaʃ] СУЩ. м. (pochlebca)

komplemenciarz

Schmeichler(in) м. (ж.)

komplemenciarz

Schleimer(in) м. (ж.) уничиж.

ale z niego komplemenciarz

das ist aber ein Schmeichler

kompletny [kompletnɨ] ПРИЛ.

1. kompletny (pełny):

kompletny wydanie, zbiór

vollständig

kompletny wydanie, zbiór

komplett

2. kompletny (zupełny):

kompletny cisza, brak

völlig

kompletny cisza, brak

total

kompletny zdziwienie

tiefst

kompletny ignorant

komplett разг.

kompletny idiota

Vollidiot м. уничиж. разг.

kompletnie [kompletɲe] НАРЕЧ.

1. kompletnie (całkowicie, zupełnie):

kompletnie

völlig

kompletnie

komplett разг.

kompletnie

total разг.

czuję się kompletnie sam

ich fühle mich total allein разг.

2. kompletnie (w całości):

kompletnie

vollständig

komplementarność <род. ‑ści, мн. отсут. > [komplementarnoɕtɕ] СУЩ. ж. высок.

komplementarność

Komplementarität ж.

komplementarność zasad

die Komplementarität der Grundsätze

kompleta СУЩ.

Статья, составленная пользователем

kompleta ж. РЕЛИГ.

Komplet ж.