Переводы „nanič“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

nandu [nandu] СУЩ. м. неизм. ЗООЛ.

nandu

Nandu м.

nanos <род. ‑u, мн. ‑y> [nanos] СУЩ. м. ГЕО.

nanos

Anschwemmung ж.

nanieść [naɲeɕtɕ]

nanieść св. od nanosić

Смотри также nanosić

nanosić <‑si; прош. вр. ‑oś; св. nanieść> [nanoɕitɕ] ГЛ. перех.

1. nanosić (przynieść dużą ilość):

nanosić czegoś

etw [in Mengen] herbeiholen

2. nanosić (osadzić):

nanosić czegoś

etw anschwemmen

3. nanosić (wpisać):

nanosić poprawki, zmiany

eintragen

nanosić poprawki, zmiany

einfügen

nanosić <‑si; прош. вр. ‑oś; св. nanieść> [nanoɕitɕ] ГЛ. перех.

1. nanosić (przynieść dużą ilość):

nanosić czegoś

etw [in Mengen] herbeiholen

2. nanosić (osadzić):

nanosić czegoś

etw anschwemmen

3. nanosić (wpisać):

nanosić poprawki, zmiany

eintragen

nanosić poprawki, zmiany

einfügen

nadanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [nadaɲe] СУЩ. ср. (praw)

nadanie

Verleihung ж.

być na uroczystości nadania tytułu profesora

bei der Feier anlässlich der Verleihung des Professortitels sein

nartnik <род. ‑a, мн. ‑i> [nartɲik] СУЩ. м. обыч. мн. ЗООЛ.

nartnik

Wasserläufer м.

nadgnić [nadgɲitɕ]

nadgnić св. od nadgniwać

Смотри также nadgniwać

nadgniwać <‑wa; св. nadgnić> [nadgɲivatɕ] ГЛ. неперех. разг. (zaczynać gnić)

nadgniwać

anfaulen

jabłka w skrzynkach nadgniły

die Äpfel м. мн. in den Kisten sind angefault

nagonić [nagonitɕ]

nagonić св. od naganiać

Смотри также naganiać

naganiać <‑ia; прош. вр. ‑aj; св. nagnać [lub nagonić]> [nagaɲatɕ] ГЛ. перех.

naganiać (napędzić):

naganiać

antreiben

naganiać zwierzęta

zusammentreiben

naganiać liście, chmury

herbeitreiben

naganiać liście, chmury

heranwehen

Выражения:

naganiać kogoś do roboty/nauki

jdn zum Arbeiten/Lernen antreiben

naiwnie [naivɲe] НАРЕЧ.

naiwnie

naiv

naiwnie

blauäugig

postępować naiwnie

naiv handeln

naiwnie się tłumaczyć

sich вин. naiv entschuldigen

coś brzmi naiwnie

etw klingt naiv

uznanie <род. ‑ia, мн. отсут. > [uznaɲe] СУЩ. ср. высок.

1. uznanie (przyjęcie za słuszne: osiągnięć, racji):

uznanie

Anerkennung ж.

2. uznanie (decyzja):

uznanie

Ermessen ср.

uznanie

Belieben ср.

pozostawić coś do czyjegoś uznania

etw in jds Ermessen stellen

według czyjegoś uznania

nach jds Belieben [o. Ermessen]

według mojego uznania

nach meinem Ermessen

pozostawiam to do twojego uznania

das überlasse ich deinem Ermessen

3. uznanie (poważanie):

uznanie

Anerkennung ж.

uznanie

Ansehen ср.

cieszyć się uznaniem

Ansehen genießen

cieszyć się uznaniem

anerkannt sein

słowa uznania

Anerkennungsworte ntpl

w dowód uznania [jego/jej osiągnięć]

in Anerkennung [seiner/ihrer Verdienste]

zdobyć uznanie

Ansehen erlangen

4. uznanie (potwierdzenie):

uznanie własnego błędu

das Eingeständnis ср. des eigenen Fehlers

uznanie ojcowstwa ЮРИД.

Anerkennung der Vaterschaft

5. uznanie (poczytanie):

uznanie za zmarłego

Todeserklärung ж.

uznanie za zaginionego

Vermisstenerklärung ж.

onanizm <род. ‑u, loc ‑zmie, мн. отсут. > [onaɲism] СУЩ. м. МЕД.

onanizm

Selbstbefriedigung ж.

onanizm

Onanie ж.