Переводы „oportuit“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

oportunista (-tka) <род. ‑ty, мн. ‑iści> [oportuɲista] СУЩ. м. (ж.) склон. jak f w lp

oportunista (-tka)

Opportunist(in) м. (ж.) высок.

oportunizm <род. ‑u, loc ‑zmie, мн. отсут. > [oportuɲism] СУЩ. м.

oportunizm

Opportunismus м. высок.

opornie [oporɲe] НАРЕЧ.

opornie

schwer

opornie

mühsam

coś komuś idzie opornie

etw fällt jdm schwer

opornik <род. ‑a, мн. ‑i> [oporɲik] СУЩ. м. ЭЛЕКТР.

opornik

Widerstand м.

autoportret <род. ‑u, мн. ‑y> [awtoportret] СУЩ. м.

autoportret

Selbstporträt ср.

autoportret

Selbstbildnis ср.

oportunistyczny [oportuɲistɨtʃnɨ] ПРИЛ.

oportunistyczny

opportunistisch высок.

oportunistyczna postawa

opportunistische Haltung ж.

oportunistycznie [oportuɲistɨtʃɲe] НАРЕЧ.

oportunistycznie

opportunistisch высок.

oporność <род. ‑ści, мн. отсут. > [opornoɕtɕ] СУЩ. ж.

1. oporność (nieustępliwość):

oporność

Widersetzlichkeit ж.

oporność

Widerspenstigkeit ж.

2. oporność ЭЛЕКТР.:

oporność

Widerstand м.

3. oporność МЕД.:

oporność

Resistenz ж.

oporządzić [opoʒondʑitɕ]

oporządzić св. od oporządzać

Смотри также oporządzać

I . oporządzać <‑dza; св. oporządzić> [opoʒondzatɕ] ГЛ. перех. разг.

1. oporządzać (sprzątać):

oporządzać

in Ordnung bringen

oporządzać

aufräumen

oporządzić wokół domu

alles um das Haus herum in Ordnung bringen

2. oporządzać (obrządzać):

oporządzać konie

versorgen

3. oporządzać (szykować):

oporządzać dzieci

die Kinder bereitmachen [o. [her]richten]

4. oporządzać (oprawiać):

oporządzać

ausnehmen

oporządzić kurę

ein Huhn ausnehmen

II . oporządzać <‑dza; св. oporządzić> [opoʒondzatɕ] ГЛ. возвр. гл. (dbać o własny wygląd)

oporządzać

sich вин. zurechtmachen

oporządzać

sich вин. richten

oporny [opornɨ] ПРИЛ.

1. oporny (nieposłuszny):

oporny pies, uczeń

unfolgsam

oporny pies, uczeń

widerspenstig

2. oporny (ociągający się):

oporny płatnik

widerstrebend

3. oporny (stawiający opór):

oporny zamek

widerspenstig

oporny zamek

festsitzend

oporowy [oporovɨ] ПРИЛ.

1. oporowy ТЕХН.:

oporowy

Stütz-

oporowy

Widerstands-

2. oporowy АРХИТ.:

łuk oporowy

Stützbogen м.

3. oporowy АРХИТ.:

mur oporowy

Stützmauer ж.

4. oporowy Ж.-Д.:

kozioł oporowy

Prellbock м.

5. oporowy МЕТЕО.:

termometr oporowy

Widerstandsthermometer ср.

6. oporowy СПОРТ:

technika oporowa

Spitzkehre ж.

opolski [opolski] ПРИЛ.

opolski

Oppelner

oponent(ka) <род. ‑a, мн. ‑nci> [oponent] СУЩ. м.(ж.) высок.

oponent(ka)

Opponent(in) м. (ж.)

oponent(ka)

Widersacher(in) м. (ж.)