польско » немецкий
Вы видите похожие результаты sczerwienieć , sczerwienić , zaczerwienienie , sczerwieniały , czerwienieć , unerwienie , czerwienny и czerwienić

sczerwienić [stʃervjeɲitɕ]

sczerwienić св. od czerwienić

Смотри также czerwienić

I . czerwienić <‑ni; св. ‑eń> [tʃervjeɲitɕ] ГЛ. перех. (czynić czerwonym)

II . czerwienić <‑ni; св. ‑eń> [tʃervjeɲitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. czerwienić (stawać się czerwonym):

czerwienić
rot werden
czerwienić
sich вин. röten

2. czerwienić (rumienić się):

czerwienić
rot werden
czerwienić
erröten

sczerwienieć <‑nieje> [stʃervjeɲetɕ] ГЛ. неперех. св.

1. sczerwienieć (stać się czerwonym):

sczerwienieć
sich вин. röten
jabłka sczerwieniały
die Äpfel м. мн. röteten sich

2. sczerwienieć (mieć silne rumieńce):

sczerwienieć
erröten высок.
sczerwienieć
rot werden
Daniel sczerwieniał ze wstydu
Daniel м. errötete vor Scham

zaczerwienienie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zatʃervjeɲeɲe] СУЩ. ср. t. МЕД.

I . czerwienić <‑ni; св. ‑eń> [tʃervjeɲitɕ] ГЛ. перех. (czynić czerwonym)

II . czerwienić <‑ni; св. ‑eń> [tʃervjeɲitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. czerwienić (stawać się czerwonym):

czerwienić
rot werden
czerwienić
sich вин. röten

2. czerwienić (rumienić się):

czerwienić
rot werden
czerwienić
erröten

czerwienny [tʃervjennɨ] ПРИЛ.

unerwienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [unervjeɲe] СУЩ. ср.

1. unerwienie АНАТ. (skóry):

unerwienie
Innervation ж.

2. unerwienie БОТАН. (liścia):

unerwienie
Blattadern ж. мн.
unerwienie
Blattrippen ж. мн.

czerwienieć <‑nieje; прош. вр. ‑niej; св. po‑> [tʃervjeɲetɕ] ГЛ. неперех.

2. czerwienieć (stawać się czerwonym):

czerwienieć
erröten
czerwienieć ze złości
vor Zorn erröten

sczerwieniały [stʃervjeɲawɨ] ПРИЛ. высок.

Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Поиск в словаре

польский

Интерфейс Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski
Поиск в словарях
Популярное