Переводы „zäher“ в словаре польско » немецкий

macher <род. ‑a, мн. ‑erzy> [maxer] СУЩ. м. разг.

1. macher (specjalista):

macher

Fachmann(-frau) м. (ж.)

macher od elektryki

Elektrofachmann м.

2. macher (oszust):

macher

Schwindler(in) м. (ж.)

macher

Betrüger(in) м. (ж.)

zacier <род. ‑u, мн. ‑y> [zatɕer] СУЩ. м. КУЛИН.

zacier

Maische ж.

zacier ziemniaczany

Kartoffelmaische ж.

moher <род. ‑u, мн. ‑y> [moxer] СУЩ. м.

1. moher мн. отсут. (wełna):

moher

Mohär м.

moher

Mohair м.

2. moher (ubranie):

moher

Kleidungsstück ср. aus Mohär

majcher <род. ‑chra, мн. ‑chry> [majxer] СУЩ. м. разг. (nóż)

majcher

Messer ср.

majcher

Klinge ж.

ugodził go majchrem w brzuch

er stach ihn mit der Klinge in den Bauch

I . zażerać <‑ra; прош. вр. ‑aj> [zaʒeratɕ] ГЛ. перех. разг.

zażerać

unmäßig fressen

łapczywie zażerał bigos

gierig verschlang er das Bigos

II . zażerać <‑ra; прош. вр. ‑aj> [zaʒeratɕ] ГЛ. возвр. гл. разг.

zażerać

sich вин. vollstopfen [o. vollfressen] разг.

zażerać

den Magen vollschlagen разг.

zażerać się pierogami

sich mit Piroggen vollstopfen разг.

kocher <род. ‑a, мн. ‑y> [koxer] СУЩ. м.

1. kocher (kuchenka):

kocher

Kocher м.

2. kocher МЕД.:

kocher

Kocherklemme ж.

kocher

Kochersche Arterienklemme ж.

wicher <род. ‑chru, мн. ‑chry> [vixer] СУЩ. м. высок.

1. wicher (wiatr):

wicher

Sturm м.

poryw wichru

Sturmbö ж.

wpaść [lub wlecieć] gdzieś jak wicher

irgendwo hereinstürmen

zerwać się jak wicher

wie von der Tarantel gestochen aufspringen разг.

2. wicher перенос. (uczucie):

wicher

Sturm м. перенос.

wicher namiętności

Sturm der Leidenschaften перенос.

zahuczeć [zaxutʃetɕ]

zahuczeć св. od huczeć

Смотри также huczeć

I . huczeć <‑czy; прош. вр. hucz> [xutʃetɕ] ГЛ. неперех.

1. huczeć < св. za‑>:

huczeć (rozbrzmiewać niskimi dźwiękami) (wodospad, fale)

rauschen

2. huczeć (strofować kogoś):

huczeć na kogoś

jdn anschreien [o. anbrüllen]

huczał od rana na współpracowników

seit dem Morgen brüllte er seine Mitarbeiter an

II . huczeć <‑czy; прош. вр. hucz> [xutʃetɕ] ГЛ. неперех., безл.

huczeć

dröhnen

huczało mu w głowie od oklasków

ihm dröhnte der Kopf м. vor Beifall

miasto huczy od plotek

die Stadt ж. ist voller Gerüchte