Переводы „deficiente“ в словаре англо » польский

deficient [dɪˈfɪʃənt] ПРИЛ.

1. deficient (lacking):

diet deficient in calcium

dieta ж. uboga w wapń

he's deficient in skill

brakuje mu umiejętności

2. deficient:

deficient method, system

niezadowalający

deficient funds, supply

niewystarczający

deficiency [dɪˈfɪʃənsi] СУЩ.

1. deficiency (shortage):

deficiency

brak м.

vitamin/iron deficiency

niedobór м. witamin/żelaza

2. deficiency (weakness):

deficiency

słabość ж.

3. deficiency америк. ЮРИД.:

deficiency

niedobór м.

deficiency

deficyt м.

definite [ˈdefɪnət] ПРИЛ.

1. definite answer, decision:

definite

jasny

he was definite about how he felt

wyraził jasno to, co czuł

2. definite:

definite plan, views

sprecyzowany

definite date

ustalony

3. definite:

definite change, improvement

wyraźny

definite facial features

wyrazisty

4. definite person, proof:

definite

pewny

5. definite ЛИНГВ.:

definite article

przedimek м. określony

efficient [ɪˈfɪʃənt] ПРИЛ.

efficient

wydajny

efficient method

skuteczny

efficient administrator, service

sprawny

efficient secretary, teacher

kompetentny

deficit [ˈdefɪsɪt] СУЩ.

1. deficit ЭКОН.:

deficit

deficyt м.

2. deficit (lack):

deficit in magnesium

niedobór м. magnezu

inefficient [ˌɪnɪˈfɪʃənt] ПРИЛ.

inefficient

nieefektywny

inefficient machine, process

niewydajny

inefficient leader, organization

nieskuteczny

inefficient heating

mało wydajny

coefficient [ˌkəʊɪˈfɪʃənt, америк. ˌkoʊ-] СУЩ.

1. coefficient МАТЕМ.:

coefficient

mnożnik м.

2. coefficient ФИЗ.:

coefficient

współczynnik м.

defiance [dɪˈfaɪəns] СУЩ. мн. отсут.

1. defiance (disobedience):

defiance

nieposłuszeństwo ср.

in defiance of sth

na przekór czemuś

2. defiance (resistance):

defiance

opór м.

look of defiance

wyzywające spojrzenie ср.

definitive [dɪˈfɪnətɪv, америк. -t̬-] ПРИЛ.

1. definitive:

definitive answer

ostateczny

definitive test, verdict

rozstrzygający

definitive proof

niepodważalny

2. definitive (best):

definitive

najlepszy

sufficient [səˈfɪʃənt] ПРИЛ.

sufficient

wystarczający

sufficient

dostateczny

to be sufficient

wystarczać [perf wystarczyć]

sufficient food

wystarczająco dużo jedzenia

proficient [prəˈfɪʃənt] ПРИЛ.

proficient

biegły

proficient

sprawny

proficient liar

zręczny

proficient at [or in] sth

biegłym w czymś

efficiency [ɪˈfɪʃənsi] СУЩ. мн. отсут.

1. efficiency ЭКОН.:

efficiency

wydajność ж.

2. efficiency (effectiveness):

efficiency

skuteczność ж.

3. efficiency ФИЗ.:

efficiency

sprawność ж.