Переводы „Not-Halt“ в словаре немецко » польский

No̱tfall <‑[e]s, ‑fälle> СУЩ. м.

1. Notfall (Zwangslage):

Notfall

pilna potrzeba ж.

im Notfall

w razie potrzeby

im Notfall

jeśli to konieczne

für den Notfall

na wszelki wypadek

Geld für den Notfall zurücklegen

odkładać [св. odłożyć] pieniądze na czarną godzinę fig

2. Notfall МЕД.:

Notfall

nagły przypadek м.

bei einem Notfall

w nagłym przypadku

Gehạlt² <‑[e]s, Gehälter> [gə​ˈhalt, pl: gə​ˈhɛltɐ] СУЩ. ср. (Monatsgehalt)

Gehalt

pensja ж.

festes Gehalt

stałe wynagrodzenie ср.

festes Gehalt

pobory м. мн.

ein überdurchschnittliches Gehalt

pensja powyżej średniej

ein Gehalt beziehen

pobierać [св. pobrać] wynagrodzenie

Erhạlt <‑[e]s, мн. отсут. > СУЩ. м. form

1. Erhalt (Empfang: einer Lieferung, Zahlung):

Erhalt

otrzymanie ср. form

den Erhalt einer Sache род. bestätigen

potwierdzać [св. potwierdzić] odbiór czegoś

2. Erhalt (das Bewahren):

Erhalt der Macht

pozostanie ср. przy władzy

Ịnhalt <‑[e]s, ‑e> [ˈɪnhalt] СУЩ. м. мн. selten

1. Inhalt (das Enthaltene: einer Tasche):

Inhalt

zawartość ж.

2. Inhalt (Sinngehalt: eines Gesprächs, Romans):

Inhalt

treść ж.

3. Inhalt MATH:

Inhalt (Fläche: eines Vierecks)

powierzchnia ж.

Inhalt (Raum: einer Flasche)

pojemność ж.

schạlt [ʃalt] ГЛ. перех., неперех.

schalt прош. вр. von schelten

Смотри также schelten

I . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] ГЛ. перех. высок.

1. schelten (ausschimpfen):

jdn [wegen etw] schelten

łajać [св. z‑] kogoś [z powodu czegoś] alt

2. schelten (bezeichnen):

schelten

zwymyślać разг.

jdn einen Faulpelz schelten

wymyślać [св. na‑] komuś od leni разг.

sie schalt ihn einen Narren

[ona] nawymyślała mu od błaznów [lub głupców] разг.

II . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] ГЛ. неперех. высок.

mit jdm schelten

dawać [св. dać] komuś [ostrą] reprymendę высок.

mit jdm schelten

besztać [св. z‑ ][lub rugać] kogoś разг.

Asphạlt <‑[e]s, ‑e> [as​ˈfalt, ˈ--] СУЩ. м.

Asphalt

asfalt м.

E̱i̱nhalt СУЩ. м. высок.

jdm Einhalt gebieten

powstrzymać [св. powstrzymać] kogoś

einer Sache Einhalt gebieten

kłaść [св. położyć] czemuś koniec

Ko̱balt <‑s, мн. отсут. > [ˈkoːbalt] СУЩ. ср. ХИМ.

Kobalt

kobalt м.

Ạnstalt <‑, ‑en> [ˈanʃtalt] СУЩ. ж.

1. Anstalt (Einrichtung, Privateinrichtung):

Anstalt

instytucja ж.

Anstalt

zakład м.

öffentliche Anstalt

zakład publiczny

öffentliche Anstalt

instytucja publiczna

bundesunmittelbare Anstalt

zakład podlegający bezpośredniemu władztwu państwowemu

Anstalt öffentlichen Rechts ЮРИД.

zakład prawa publicznego

2. Anstalt (Heilanstalt):

Anstalt

zakład м. [leczniczy]