Переводы „Polizeilichter“ в словаре немецко » польский

I . polize̱i̱lich ПРИЛ.

polizeilich Ermittlung:

polizeilich

policyjny

ein polizeiliches Führungszeugnis

zaświadczenie ср. o niekaralności

polizeiliche Zwangsmittel

policyjne środki м. мн. przymusu

polizeiliche Verwarnung

mandat м. policyjny

II . polize̱i̱lich НАРЕЧ.

polizeilich überwachen:

polizeilich

policyjnie

das ist polizeilich verboten

to jest prawnie zabronione

Polize̱i̱chef(in) <‑s, ‑s; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

Polizeichef(in)

szef(owa) м.(ж.) policji

Polize̱i̱wache <‑, ‑n> СУЩ. ж.

Polizeiwache

posterunek м. policji

Polize̱i̱bericht <‑[e]s, ‑e> СУЩ. м.

Polizeibericht

raport м. policyjny

Polize̱i̱kette <‑, ‑n> СУЩ. ж.

Polizeikette → Polizeikordon

Смотри также Polizeikordon

Polize̱i̱kordon <‑s, ‑s [o. A: ‑e]> СУЩ. м.

Polizeikordon

kordon м. policji

Polize̱i̱beamte(r) (-beamtin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> СУЩ. м. (ж.)

Polizeibeamte (-beamtin)

funkcjonariusz(ka) м.(ж.) policji

Polize̱i̱posten <‑s, ‑> СУЩ. м.

Polizeiposten

posterunek м. policji

Polize̱i̱revier <‑s, ‑e> СУЩ. ср.

1. Polizeirevier (Dienststelle):

Polizeirevier

komisariat м.

Polizeirevier

jednostka ж. policji

2. Polizeirevier (Bezirk):

Polizeirevier

rewir м. policyjny

Polize̱i̱schutz <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м.

Polizeischutz

ochrona ж. policyjna

unter Polizeischutz stehen

znajdować [св. znaleźć] się pod ochroną policji

Polize̱i̱einheit <‑, ‑en> СУЩ. ж.

Polizeieinheit

jednostka ж. policyjna

Polize̱i̱aufsicht <‑, ‑e> СУЩ. ж.

Polizeiaufsicht

nadzór м. policyjny