Переводы „Vorfahrer“ в словаре немецко » польский

I . vo̱r|fahren ГЛ. неперех. irr +sein

1. vorfahren:

vor etw дат. vorfahren

podjeżdżać [св. podjechać]

(vor den Eingang fahren) mit einem Kabrio/Taxi [vor dem Haus] vorfahren

zajeżdżać [св. zajechać] kabrioletem/taksówką [przed dom]

die Wagen fahren vor dem Rathaus vor

samochody м. мн. podjeżdżają pod ratusz

sie sind mit dem [o. im] Taxi vorgefahren

oni podjechali taksówką

2. vorfahren (weiterfahren, vorrücken):

etwas vorfahren

podjeżdżać [св. podjechać] [trochę] do przodu

3. vorfahren:

vorfahren (vorne fahren)

jechać przodem

vorfahren (vorausfahren)

wyprzedzać [св. wyprzedzić]

sie sind schon vorgefahren

oni pojechali przodem

II . vo̱r|fahren ГЛ. перех. irr

vorfahren Wagen:

vorfahren

ustępować [св. ustąpić] pierwszeństwa przejazdu

den Wagen vorfahren lassen

ustąpić pierwszeństwa [innemu] pojazdowi

den Gegenverkehr vorfahren lassen

ustąpić pierwszeństwa nadjeżdżającym z przeciwka

vo̱r|führen ГЛ. перех.

1. vorführen (vor jdn bringen):

vorführen Häftling

doprowadzać [св. doprowadzić]

dem Richter vorführen

doprowadzić przed oblicze sędziego

2. vorführen (zeigen):

vorführen Theaterstück, Modell

prezentować [св. za‑]

vorführen Film

wyświetlać [св. wyświetlić]

vorführen Haus

pokazywać [св. pokazać]

3. vorführen (beispielhaft demonstrieren):

jdm etw vorführen Versuch, Beweis

demonstrować [св. za‑] komuś coś

dem Kunden vorführen, wie man den Computer bedient

zademonstrować klientowi, jak obsługiwać komputer

4. vorführen разг. (bloßstellen):

vorführen

ośmieszać [св. ośmieszyć]

[von jdm] vorgeführt werden

zostać [przez kogoś] ośmieszonym

Bọbfahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.) СПОРТ

Bobfahrer(in)

bobsleista м.

A̱mokfahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

Amokfahrer(in)

pirat м. drogowy

Fẹrnfahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

Fernfahrer(in)

kierowca м. tira

Mo̱fafahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

Mofafahrer(in)

motorowerzysta(-tka) м. (ж.)

Vo̱rfahrt <‑, мн. отсут. > СУЩ. ж.

Vorfahrt

pierwszeństwo ср. przejazdu

Vorfahrt haben

mieć pierwszeństwo [przejazdu]

jdm die Vorfahrt nehmen

wymuszać [св. wymusić] na kimś pierwszeństwo [przejazdu]

die Vorfahrt beachten

przestrzegać pierszeństwa przejazdu

Vo̱rfahrin <‑, ‑nen> [ˈ-faːrɪn] СУЩ. ж.

Vorfahrin → Vorfahr

Смотри также Vorfahr

Vo̱rfahr(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [ˈfoːɐ̯faːɐ̯, pl: ˈfoːɐ̯faːrən] СУЩ. м.(ж.)

Vorfahr(in)

przodek м.

gemeinsamer Vorfahr

wspólny przodek

vo̱r|fallen ГЛ. неперех. irr +sein

1. vorfallen (sich ereignen):

vorfallen

wydarzać [св. wydarzyć] się

2. vorfallen (nach vorn fallen):

immer wieder vorfallen (Strähne)

nieustannie opadać

3. vorfallen МЕД.:

vorfallen

wypadać [св. wypaść]

Bei̱fahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

1. Beifahrer (im PKW vorn neben dem Fahrer):

Beifahrer(in)

pasażer(ka) м. (ж.)

2. Beifahrer (im Fernlaster):

Beifahrer(in)

drugi kierowca м.

sie fährt als Beifahrerin

ona jedzie jako drugi kierowca

3. Beifahrer СПОРТ (im Autorennsport):

Beifahrer(in)

pilot м.

sie ist seine Beifahrerin

ona jest jego pilotem

Bụsfahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

Busfahrer(in)

kierowca м. autobusu

Mịtfahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

Mitfahrer(in)

współpasażer(ka) м. (ж.)

Ra̱dfahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

1. Radfahrer (Fahrer):

Radfahrer(in)

rowerzysta(-tka) м. (ж.)

2. Radfahrer уничиж. разг. (unterwürfiger Mensch):

Radfahrer(in)

lizus(ka) м. (ж.) уничиж. разг.

Radfahrer(in)

sługus м. уничиж. высок.

Se̱e̱fahrer <‑s, ‑> СУЩ. м.

Seefahrer

żeglarz м.

Ski̱fahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

Skifahrer(in)

narciarz(-rka) м. (ж.)