Переводы „ingenstans“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

Ge̱genstand <‑[e]s, Gegenstände> СУЩ. м.

1. Gegenstand (Ding, Objekt):

Gegenstand

przedmiot м.

Gegenstände des täglichen Bedarfs

przedmioty codziennego użytku

vererbliche Gegenstände ЮРИД.

przedmioty dziedziczne [lub podlegające dziedziczeniu]

2. Gegenstand (Thema, Ziel: einer Abhandlung):

Gegenstand

temat м.

Gegenstand

przedmiot м.

Gegenstand

obiekt м.

zum Gegenstand allgemeiner Bewunderung werden

stać się obiektem powszechnego uwielbienia

Gegenstand der Klage/des Vertrags ЮРИД.

przedmiot skargi/umowy

Ze̱u̱genstand <‑[e]s, мн. отсут. > СУЩ. м.

jdn in den Zeugenstand rufen

powoływać [св. powołać] kogoś na świadka

in den Zeugenstand treten

być świadkiem [w sądzie]

I . ge̱genstandslos ПРИЛ.

1. gegenstandslos (unbegründet, hinfällig):

gegenstandslos Verdacht, Vorwurf

bezprzedmiotowy

gegenstandslos Verdacht, Vorwurf

nieuzasadniony

betrachten Sie dieses Schreiben als gegenstandslos

proszę uznać to pismo za bezprzedmiotowe [lub nieważne]

2. gegenstandslos (abstrakt):

gegenstandslos Kunst

abstrakcyjny

gegenstandslos Kunst

bezprzedmiotowy

II . ge̱genstandslos НАРЕЧ. (abstrakt)

gegenstandslos malen

abstrakcyjnie

Kụnstgegenstand <‑[e]s, ‑gegenstände> СУЩ. м.

Kunstgegenstand

dzieło ср. sztuki

Ge̱genstandswert <‑[e]s, ‑e> СУЩ. м. ЮРИД.

Gegenstandswert

wartość ж. przedmiotu działalności adwokackiej

I . e̱i̱genständig ПРИЛ.

1. eigenständig (selbstständig):

eigenständig Entwicklung

samodzielny

eigenständig Entwicklung

niezależny

2. eigenständig (unabhängig):

eigenständig Kultur

własny

II . e̱i̱genständig НАРЕЧ.

eigenständig erkunden, durchführen:

eigenständig

samodzielnie

Bewei̱sgegenstand <‑[e]s, ‑gegenstände> СУЩ. м. ЮРИД.

Beweisgegenstand

przedmiot м. dowodu

Ka̱u̱fgegenstand <‑[e]s, ‑gegenstände> СУЩ. м. ТОРГ.

Kaufgegenstand

przedmiot м. kupna

We̱rtgegenstand <‑[e]s, ‑gegenstände> СУЩ. м.

Wertgegenstand

przedmiot м. wartościowy

Lungenstauung СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Lungenstauung ж. МЕД.

zastój płucny м.