Переводы „jutschel“ в словаре немецко » польский

pụtschen ГЛ. неперех.

[gegen jdn/etw] putschen

dokonać puczu [przeciw komuś/czemuś]

I . hụtschen ГЛ. неперех. австр. (schaukeln)

hutschen

huśtać się

II . hụtschen ГЛ. возвр. гл. австр. разг. (weggehen)

hutschen

odchodzić

hutsch dich!

bujaj się! разг.

Kụtscher(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

Kutscher(in)

dorożkarz м.

I . lụtschen [ˈlʊtʃən] ГЛ. перех.

lutschen Bonbon

ssać

lutschen Eis

lizać [св. po‑]

II . lụtschen [ˈlʊtʃən] ГЛ. неперех.

[an etw дат.] lutschen

lizać [lub ssać] coś

er lutscht noch am Daumen

on jeszcze ssie palec

Lụtscher <‑s, ‑> СУЩ. м.

1. Lutscher (Süßigkeit):

Lutscher

lizak м.

2. Lutscher разг. (Schnuller):

Lutscher

smoczek м.

rụtschen [ˈrʊtʃən] ГЛ. неперех. +sein

1. rutschen (sich gleitend hinbewegen):

rutschen

ślizgać się

über das Eis rutschen

ślizgać się po lodzie

2. rutschen (ausrutschen):

rutschen

poślizgnąć się

ins Rutschen geraten [o. kommen] (Auto)

wpaść w poślizg

3. rutschen разг. (zur Seite rücken):

rutschen

posuwać [св. posunąć] się

rutsch doch mal ein Stückchen!

posuń się trochę! разг.

sie rutschte auf ihrem Stuhl hin und her

przesuwała się na swoim krześle tam i z powrotem

4. rutschen:

rutschen (herunterrutschen) (Brille, Kleidung)

zsuwać [св. zsunąć] się

rutschen (Ring)

ześlizgiwać [св. ześlizgnąć] się

rutschen (Erdmassen)

osuwać [св. osunąć] się

vom Stuhl rutschen (Person, Pullover)

spaść z krzesła

5. rutschen (die Rutschbahn benutzen):

rutschen

zjeżdżać [св. zjechać] [na zjeżdżalni]

Getụschel <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. уничиж. разг.

Getuschel

szeptanie ср.

Getuschel

szept м.

Beu̱schel <‑s, ‑> [ˈbɔɪʃəl] СУЩ. ср. австр., юж.-нем. КУЛИН.

Beuschel

płucka мн.

De̱u̱tsche(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> СУЩ. mf dekl wie прил.

Deutsche

Niemiec(-mka) м. (ж.)

Deutsche/Deutscher sein

być Niemką/Niemcem

Hö̱rmuschel <‑, ‑n> СУЩ. ж.

Hörmuschel

górna część słuchawki telefonu, trzymana przy uchu

O̱hrmuschel <‑, ‑n> СУЩ. ж.

Ohrmuschel

małżowina ж. uszna

Gerọ̈chel <‑s, мн. отсут. > [gə​ˈrœçəl] СУЩ. ср.

Geröchel

rzężenie ср.

Geröchel

charczenie ср.

Spe̱i̱chel <‑s, мн. отсут. > [ˈʃpaɪçəl] СУЩ. м.

Speichel

ślina ж.

Mo̱ndsichel <‑, ‑n> СУЩ. ж. АСТРОЛ.

Mondsichel

półksiężyc м.

Mondsichel

sierp м. księżyca высок.