Переводы „liitimiä“ в словаре немецко » польский

legitimi̱e̱rt ПРИЛ. ЮРИД.

legitimiert

legitymowany

legitimiert

uprawniony

aktiv legitimiert

legitymowany czynnie

I . legitimi̱e̱ren* [legiti​ˈmiːrən] ГЛ. перех. высок.

1. legitimieren (berechtigen):

jdn [zu etw] legitimieren

uprawniać [св. uprawnić] kogoś [do czegoś]

was legitimiert Sie dazu?

co upoważnia pana/panią do tego?

2. legitimieren (gesetzmäßig machen):

legitimieren Kind

uznawać [св. uznać]

legitimieren Beziehung

legalizować [св. za‑]

II . legitimi̱e̱ren* [legiti​ˈmiːrən] ГЛ. возвр. гл. высок. (sich [als jmd] ausweisen)

legitimieren

legitymować [св. wy‑] się jako

Intimi СУЩ.

Intimi мн. от Intimus

Смотри также Intimus

Intimus (Intima) <‑, Intimi; ‑, Intimä> [ˈɪntimʊs, pl: ˈɪntimi] СУЩ. м. (ж.) шутл. высок.

Intimus (Intima)

zażyły przyjaciel м.

Intimus (Intima)

zażyła przyjaciółka ж.

legiti̱m [legi​ˈtiːm] ПРИЛ. высок.

1. legitim (rechtmäßig):

legitim

zgodny z prawem

legitim Anspruch

prawny

legitim Mittel

legalny

legitim Kind

z prawego łoża

eine legitime Regierung

rząd м. prawnie uznany

2. legitim (begründet):

legitim Forderung

uzasadniony