Переводы „obwieszony“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

rozwydrzony [rozvɨdʒonɨ] ПРИЛ.

1. rozwydrzony (rozpasany, zbyt zuchwały):

rozwydrzony dziecko

dreist

rozwydrzony dziecko

garstig

2. rozwydrzony (nieposłuszny):

rozwydrzony zwierzę

widerspenstig

rozwydrzony zwierzę

aufsässig

rozwydrzony zwierzę

widerwillig

3. rozwydrzony (rozbestwiony, zdziczały):

rozwydrzony tłum

zügellos

rozwydrzony tłum

hemmungslos

4. rozwydrzony (wyuzdany, rozpasany):

rozwydrzony dziewucha

ordinär

rozwydrzony styl

exzessiv

ạb|wiegen ГЛ. перех. irr

abwiegen

odważać [св. odważyć]

I . ạb|wiegeln [ˈapviːgəln] ГЛ. неперех. a. уничиж. (herunterspielen)

abwiegeln

bagatelizować [св. z‑]

II . ạb|wiegeln [ˈapviːgəln] ГЛ. перех. (beschwichtigen)

abwiegeln

uspokajać [св. uspokoić]

bewie̱sen ПРИЛ. ЮРИД.

bewiesen

udowodniony

bewiesen

dowiedziony

unwiderlegbar bewiesen

bezsprzecznie udowodniony

gewi̱e̱sen [gə​ˈviːzən] ГЛ. перех., неперех.

gewiesen pp von weisen

Смотри также weisen

I . we̱i̱sen <weist, wies, gewiesen> [ˈvaɪzən] ГЛ. перех.

1. weisen высок. (zeigen):

jdm etw weisen Weg

pokazywać [св. pokazać]

jdm etw weisen Richtung

wskazywać [св. wskazać]

2. weisen (fortschicken):

jdn aus dem Haus weisen

wyrzucić kogoś z domu разг.

aus der Schule weisen

wydalić ze szkoły

jdn aus dem Saal weisen

wyprosić kogoś z sali

jdn zur Ordnung weisen

przywołać kogoś do porządku

etw [weit] von sich дат. weisen fig

odsunąć coś od siebie

das ist nicht von der Hand zu weisen

tego nie da się zaprzeczyć

II . we̱i̱sen <weist, wies, gewiesen> [ˈvaɪzən] ГЛ. неперех. (zeigen)

auf etw вин. weisen (Person)

wskazywać [св. wskazać] na coś

erwi̱e̱sen ГЛ. перех., возвр. гл.

erwiesen pp von erweisen

Смотри также erweisen

I . erwe̱i̱sen* [ɛɐ̯​ˈvaɪzən] ГЛ. перех. irr

1. erweisen (zukommen lassen):

jdm einen Gefallen [o. Dienst] erweisen

wyświadczyć komuś przysługę

ich will ihm meine Dankbarkeit erweisen

chcę mu okazać swoją wdzięczność

2. erweisen (nachweisen):

jds Schuld erweisen

dowieść czyjejś winy

es ist [o. gilt als] erwiesen, dass ...

dowiedziono, że...

II . erwe̱i̱sen* [ɛɐ̯​ˈvaɪzən] ГЛ. возвр. гл. irr

1. erweisen (sich herausstellen):

sich als richtig/falsch erweisen

okazać się właściwym/niewłaściwym

sie hat sich als sehr zuverlässig erwiesen

pokazała, że można na niej polegać

2. erweisen (sich zeigen):

sich jdm gegenüber [für etw] dankbar erweisen

okazać komuś wdzięczność [za coś]